Propozycja była zachęcająca. Pojechać do Republiki Arcach (Republic of Mountainous Karabakh – Artsakh), znanej bardziej jako Górski Karabach, ormiańskiego państewka, którego żaden kraj, nawet Armenia nie uznaje. Chociaż w obecnych granicach „przyklejonego” do niej, ale formalnie nadal ormiańskiej enklawy w Azerbejdżanie. Obiektu konfliktu między tymi zakaukaskimi państwami i narodami. Cel wyjazdu było poznanie tamtejszych, bardzo ciekawych zabytków i krajobrazów oraz zobaczenie jak ten kraj funkcjonuje oraz żyją jego mieszkańcy.

Zamieszczamy drugą część szalenie ciekawej biografii reżysera Siergieja Paradżanowa, ormiańskiego twórcy urodzonego w Tbilisi w Gruzji, a związanego nie tylko z nią, ale również z Armenią, Rosją i Ukrainą, oraz relację z domu – muzeum poświęconego mu w Erywaniu.

Na zachodnim obrzeżu centrum Erywania, przy ulicy Dzoragiugh 15 biegnącej wysokim skrajem głębokiego i szerokiego wąwozu, dnem którego płynie rzeka Harazdan, z widokiem na stadion „Pazdan” i słynną fabrykę koniaków Ararat, stoi duży, piętrowy dom o architekturze trochę odbiegającej od otoczenia.

Na mapie turystycznej Armenii, którą otrzymuję w hotelu widzę, poza stołecznym Erywaniem, 50 przedstawionych w postaci ich miniaturowych rysunków, najważniejszych zabytków i wartych poznania miejsc oraz obiektów kraju. A także kilkanaście w przyległym do niego Arciachu – Górskim Karabachu.

Na powierzchni niemal identycznej - 29,8 tys. km^² - jak nasze województwo wielkopolskie są tu wysokie na ponad 4 tys. m n.p.m. góry, największe jezioro Kaukazu i Zakaukazia - Sewan, malownicze wąwozy, karkołomne niekiedy, i o różnym stanie nawierzchni drogi, urodzajne doliny, tysiące zabytków z wielu wieków, w tym niezliczone świątynie i klasztory chrześcijańskie, warte poznania muzea.

Pięknym akordem zakończył się tegoroczny, kalendarzowo, cykl spotkań w Stowarzyszeniu Dziennikarzy – Podróżników „Globtroter”. Jego tematem była Armenia i Górski Karabach – ormiańska enklawa w Azerbejdżanie. Zaś gośćmi JE Ambasador Armenii w Polsce Pan Edgar Ghazaryan, dyrektor Biura Podróży Seven Days w Erewaniu Ara Avetisyan, oraz szef Biura Turystycznego „Bezkresy” w Warszawie, Waldemar Ławecki. Oba te biura współpracują od dawna, zorganizowały w 2014 roku wycieczkę do Armenii dla członków i przyjaciół SD-P „Globtroter”, a obecnie przygotowują kolejną, w maju br., z programem poznania również Górskiego Karabachu.

W serii wydawniczej Bezdroża Classic ukazały się pierwsze wydania przewodników po Armenii i Gruzji. Osobnych po obu tych krajach, co sugerowałem już dosyć dawno recenzując, wydawany wcześniej w kilku nakładach, przewodnik tej oficyny po trzech krajach Zakaukazia.

Na Kaukaz Biuro Podróży „Bezkresy" zabiera turystów od kilkunastu już lat. Znając dobrze Armenię i Gruzję, a często przed wyjazdem znając turystów (są firmy, które co roku zamawiają wyjazd w kolejne ciekawe miejsca) biuro dostosowuje program do potrzeb uczestników. Tak też było na początku maja 2015 roku, kiedy to „Bezkresy" zorganizowały wycieczkę dla 50. osób z firmy korzystającej z usług biura już po raz czwarty.

Najdłuższą w armeńskiej stolicy i jedną z pryncypialnych w niej aleję Mesropa Masztoca zamyka na jej północno-wschodnim krańcu potężny kompleks Instytutu Matenadaran, wbudowany w skały jednego ze wzgórz.

Sceneria jest oszałamiająca. Dookoła wznoszą się wysokie, dzikie skały górnej części doliny rzeki Azat. A w nie wpisuje się pozornie niewielki, gdy jest oglądany z oddali, zespół klasztoru Geghard (Gegard), co znaczy Święta Włócznia.