W inwentaryzacji zleconej przez Ministerstwo Środowiska wzięli udział leśnicy, myśliwi, pracownicy parków narodowych, instytucji naukowych, studenci, uczniowie oraz przyrodnicy. Zastosowana metoda – pędzenia próbne – polegaj na zmuszeniu zwierzyny do wyjścia z obstawionego przez obserwatorów fragmentu lasu. Aby uniknąć wielokrotnego liczenia, cała akcja musi być zsynchronizowana w czasie.
Pędzenie próbne to jedna z najdokładniejszych metod liczenia zwierzyny. - Uzyskane wyniki wymagają szczegółowej analizy i opracowania. Są one na tyle zaskakujące, że musimy je uważnie sprawdzić – przyznaje Janusz Zaleski, główny konserwator przyrody.
W Biebrzańskim Parku Narodowym, gdzie zagęszczenie jest największe, na 1000 hektarów powierzchni parku przypada ponad 10 osobników.
Taka liczba zwierząt może już zagrażać ekosystemowi. Dorosłe zwierzę potrzebuje dziennie około 30 kilogramów liści, pędów drzew czy kory. Innym problemem są wypadki drogowe powodowane przez łosie.
W Polsce od 2001 r. obowiązuje moratorium na polowanie na łosie, którego Ministerstwo Środowiska nie planuje uchylać. - Naszym celem jest dalsza ochrona łosia w Polsce. Na podstawie posiadanych przez nas informacji, nie ma potrzeby zmiany strategii wobec tego zwierzęcia – przekonuje Janusz Zaleski.
Według danych GUS jeszcze w 2000 r. było w Polsce zaledwie 2076 łosi, pięć lat później już 3896, a w 2008 r. 6479. Źródło: http://www.czaswlas.pl.
