Właściwie już powstał, chociaż trzeba trochę wyobraźni, aby pod zalegającym nadal śniegiem, mimo iż już mamy kalendarzową wiosnę, dostrzec oraz w pełni docenić pomysł i walory tej inwestycji. Za kilka – kilkanaście lat, gdy zasadzone – prace te zakończą się w br. – drzewa i krzewy rozwiną się, będzie to jeden z najciekawszych nowych parków zdrojowych w kraju.
Jego budowa możliwa była dzięki dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej. Inwestycję realizowano, o czym można przeczytać na tablicy informacyjnej przy wejściu do parku, w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, z wyliczoną dosłownie co do grosza wartością całkowitą projektu 6.634.151,80 zł, w tym unijnego dofinansowania 4.975.613,85 zł. Park ten znajduje się na skraju Muszyny – siedziby nieco ponad 5-tysięcznego miasta i gminy uzdrowiskowej, ale tuż obok – dzieli je tylko pas kilkudziesięciu wysmukłych świerków i modrzewi – popularnego sanatorium „Korona", najwyżej położonego dużego budynku w uzdrowisku. Bardzo podnosi to atrakcyjność tego parku dla jego kuracjuszy. Inni, zamierzający w nim spacerować lub odpocząć, a także turyści – nawet o tej porze roku jest ich tu sporo – muszą przejść z muszyńskiego rynku około 2. kilometrów, częściowo pod górę. W najwyższym punkcie parku wzniesiono solidną, obudowaną kamieniami wieżę widokową, ze szczytu której roztaczają się piękne panoramy Muszyny, jej okolic oraz sąsiednich i nieco dalszych wzgórz.
Na lekko opadającym w dół terenie parku wytyczono alejki spacerowe, ustawiono solidne ławki, mostki i kilka drewnianych altanek oraz podobnych budowli o różnym przeznaczeniu, dla kuracjuszy i gości, w tym pięć nowoczesnych, całorocznych urządzeń do ćwiczeń fizycznych i rozciągania mięśni, z których chętni korzystają również zimą. Stoją też latarnie z zamontowanymi na nich kamerami obserwacyjnymi.
Jest kilka estetycznych i dobrych merytorycznie dużych tablic w języku polskim – także dla niewidomych w alfabecie Braille'a, słowackim – granica z tym naszym południowym sąsiadem odległa jest zaledwie o 5 km – oraz angielskim. Przedstawiono na nich historię Muszyny, plany parku oraz informacje o jego częściach. I to jest w nim chyba najciekawsze. Podzielono go bowiem na pięć części – ogrodów tematycznych. Dosyć niezwykłych w pomyśle i realizacji. Są to bowiem ogrody o nazwach: Dotykowy, Dźwięku, Smakowy, Wzrokowy i Zapachowy. Jak to wygląda, lub będzie wyglądać po zakończeniu nasadzeń od wiosny do jesieni, o obecnej porze roku można przeczytać i zobaczyć tylko na tych tablicach.
{gallery}12637{/gallery}
Ogród Dotykowy, a właściwie zapachowo-dotykowy - czytam - posiada roślinność skomponowaną z gatunków o liściach zróżnicowanych fakturowo. A więc z różnego rodzaju pofałdowaniami, omszeniami, chropowatościami, gładkością, użyłkowieniem. Co – zdaniem pomysłodawców – dostarcza ludziom nowych bodźców dotykowych. „Można dotykać – zacytuję dosłownie – liści kutnerowato omszonych, które kojarzone będą z futerkiem zwierząt, lub bardzo delikatnych kwiatowych płatków, równie gładkich jak skóra człowieka. W ogrodzie spotykamy: buki, lipy, klony, platany, jarzęby, tawuły, kostrzewy, kaliny.". Po czym następują opisy właściwości i pochodzenia: klonu pospolitego, jarzębu szwedzkiego, lipy kaukaskiej, kaliny hordowiny, kostrzewy bantiery, kostrzewy popielatej i rojników. Z numerami – odnośnikami do ich fotografii na dole tablicy.
Ogród Dźwięku pomyślany został jako górski, z przewagą roślinności iglastej: jałowców, świerków, sosen oraz krzewinek i bylinek o kolorowych liściach i kwiatach, jak grążel żółty, pałka wąskolistna, sit rozpierzchły. Szmer wody – nie zapomniano i o strumyczku – pośród skałek i roślin działać ma relaksująco i wyciszająco. W ogrodzie tym - czytam dalej - są ścieżki i mostki zbudowane z materiałów budowlanych wydających pod nogami charakterystyczne dźwięki. „Zmysł słuchu – znowu zacytuję – wykorzystujemy z ogrodzie słuchając szumu strumienia, kaskad, wiatru w gałęziach, śpiewu ptaków, szelestu jesiennych liści czy chrzęstu żwiru pod nogami. Zamykając oczy zaczynamy więcej słyszeć, nasłuchiwać, odbierać dźwięki, które przedtem uchodziły naszej uwadze". Na tablicy znajdują się także opisy głównych roślin – podobnie jak na pozostałych - również alfabetem Braille'a oraz po słowacku i angielsku – i ich kolorowe zdjęcia w okresie rozkwitu w tym parku: leszczyny południowej, serduszka okazałego, tawuły brzozolistnej, miskanta chińskiego, modrzewia japońskiego, świerka białego i świerka pospolitego.
W Ogrodzie Smakowym zgromadzono roślinność owocującą. Oczywiście jej owoców, gdy dojrzeją, można będzie próbować. Opisano czereśnie, jabłonie, śliwy, dereń jadalny, różę pomarszczoną, malinę właściwą, jeżynę bezkolcową i aronię czarną.
Ogród Wzrokowy pomyślano jako „wspaniałe narzędzie relaksu i rehabilitacji ze względu na ogromny wachlarz kolorystyczny jaki oferuje przyroda". Rosną w nim rośliny o intensywnych barwach zarówno liści jak i kwiatów: forsycje, tawuły, lilaki, buki, platany, krokusy, sosny - o zmiennych okresach kwitnienia i wegetacji. Dokładniej opisano forsycje, dereń biały, platan klonolistny, lilak pospolity i cebulicę.
W Ogrodzie Zapachowym dominuje macierzanka tymianek – z jego nazwą łacińską, informacją o regionach świata w których rośnie dziko, smaku i aromacie. Ponadto czosnek ozdobny, turzyca, brzoza brodawkowata, hiacynt, cyprysik groszkowy, świerk pospolity i rojnik. Trochę trudno to sobie wyobrazić patrząc na pokrywę śnieżną i sterczące z niej nieliczne jeszcze, posadzone młode drzewa, ale pomysł i realizacja tego Parku Zdrojowego są bardzo oryginalne i ciekawe.
{jumi [*6]}
