Istnieje dość wysokie prawdopodobieństwo zmian własnościowych w sektorze bankowym w Polsce, i państwo (przez swoje organy) – zdaniem FR - nie powinno być inicjatorem takich zmian.
Udział banków z dominującym udziałem kapitału polskiego w aktywach sektora bankowego systematycznie wzrasta. Od roku 2008 do końca roku 2012 udział banków z kapitałem krajowym w aktywach sektora wzrósł o 8,7 pkt proc., a przejęciu przez PKO BP Banku Nordea, może zbliżyć się do nawet 40 proc. W trakcie okresu wzrostu udziału kapitału polskiego w sektorze bankowym, zaczęła obniżać się dynamika akcji kredytowej banków (w szczególności od roku 2009). Na spadek złożył się szereg przyczyn, m.in. pogorszenie sytuacji gospodarczej ale i obniżenie finansowania przez spółki – matki banków z dominującym udziałem kapitału zagranicznego.
Istnieje zwiększone prawdopodobieństwo dalszego ograniczania finansowania przez banki z dominującym udziałem kapitału zagranicznego oraz wycofania się ich z działalności w Polsce. To drugie dotyczy również instytucji o ratingach wyższych niż Polska, które posiadają obiektywnie możliwości dalszego udzielania finansowania polskiej gospodarce.
W interesie gospodarki jest zatrzymanie powyższych zjawisk, choćby z uwagi na ograniczone alternatywne źródeł finansowania (oraz ich wyższy koszt), które mogą doprowadzić do dalszego ograniczania akcji kredytowej przez banki. Należy również dążyć do poprawy klimatu wokół zagranicznych inwestycji w sektorze finansowym (jak i innych sektorach).
Taka polityka nie stoi w sprzeczności z potencjalnymi możliwościami dalszego wzrostu udziału banków z kapitałem polskim w aktywach sektora. Wzrost powinien dokonywać się jednak przede wszystkim w wyniku rozwoju organicznego, poprawę jakości działania, wykorzystanie czasowej bierności konkurentów, ale również ewentualne przejmowanie za korzystne ceny oddziałów wycofującego się banku. W przypadku działań akwizycyjnych podejmowanych przez podmioty związane ze Skarbem Państwa, należy określić wyraźnie zakres działań ministerstwa, w tym odpowiedzialność za monitoring efektów akwizycji w czasie – stwierdza raport FR.
Zdaniem jego autorów głosy zwolenników repolonizacji na ogół nie uwzględniają pozytywnych aspektów dotyczących funkcjonowania banków zagranicznych w Polsce, jak również zagrożeń dla bankowości i całej gospodarki, związanych ze zmianami właścicielskimi (oraz ograniczeniem finansowania przez spółki – matki) w sektorze bankowym. Ponadto pomijane są bariery związane z takimi zmianami, zarówno finansowe, jak i operacyjne. Nie dostrzega się również złożoności ograniczenia akcji kredytowej, na pierwszy plan stawiając kwestię narodowości kapitału właścicielskiego.
{jumi [*9]}
