Seria prac poświęcona jest LHC – Wielkiemu Zderzaczowi Hadronów. Płótna powstawały przez kilkanaście miesięcy poprzedzonych wizytą Curyło w Genewie. W Laboratorium Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) została zbudowana największa maszyna na Ziemi – Wielki Zderzacz Hadronów, LHC (ang. Large Hadron Collider), akcelerator, czyli konstrukcja przyspieszająca cząstki materii. Od 2008 roku LHC zderza dwie przeciwbieżne wiązki protonów. Dzięki zderzeniom naukowcy z CERN odkryli tak zwany bozon Higgsa, oznaczony symbolem Ho. Ta cząstka elementarna miała istnieć przez około dziesięć milisekund po Wielkim Wybuchu i dać początek wszelkiej materii. Z tego powodu przez niektórych nazywana jest boską cząstką. To dzięki niej inne elementarne składniki materii miałyby uzyskać masę.
Artystka poprzez serię wielkoformatowych płócien przejawia głęboko humanistyczne podejście do zagadnień naukowych. Dostrzega w nich nie tylko naukowy racjonalizm, lecz przede wszystkim towarzyszącą człowiekowi od zawsze pierwotną ciekawość i chęć wytłumaczenia otaczających go zjawisk. Pozostaje przy tym wierna symbolicznemu realizmowi, wierząc w siłę i wielką zmysłowość malarstwa.
Julia Curyło jest absolwentką warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni profesora Leona Tarasewicza. Jest autorką obrazów, głównie wielkoformatowych płócien wykonanych techniką olejną, oraz instalacji prezentowanych w przestrzeni publicznej.
„Boska cząstka. 8-14 TeV" - Wernisaż: 4 maja godz. 16; Galeria BWA Bydgoszcz, ul. Gdańska 20.
www.galeriabwa.bydgoszcz.pl
{jumi [*7]}
