Odkryli że mokre, wodoodporne powierzchnie, takie jak liście czy pnie drzew zabezpieczają przyczepność gekonów, podobnie jak czynią to suche warstwy. Odkrycie to stawia bliżej doktoranta Allysa Starka i jego zespół opracowania syntetycznego kleju, trzymającego się mokrych nawierzchni.
Naukowcy przeanalizowali adhezyjne właściwości odnóży gekonów, które posiadają maleńkie, czepliwe włosy trzymające się suchych nawierzchni niczym rzep. W badaniu z 2012 roku zespół odkrył, że zwierzęta tracą przyczepność na mokrej szybie, co spowodowało dalsze obserwacje nad gekonami w ich naturalnym środowisku.
Zespół przeprowadził eksperyment, w którym sprawdzili moc przyczepności sześciu gekonów, które wyposażone w specjalne uprzęże były delikatnie pociągane w dół najpierw na suchych, później na mokrych nawierzchniach.
Badacze stwierdzili, że wpływ przyczepności wody ściśle koreluje z zwilżalnością lub zdolnością cieczy do utrzymywania kontaktu z ciałem stałym. Na szkle, które ma wysoką zwilżalność, woda przedostaje się między powierzchnię, a nogę gekona, zmniejszając tym samym przyczepność. Odwrotnie, na powierzchni o niskiej zwilżalności, np. na woskowych liściach roślin tropikalnych, powierzchnia w kontakcie z odnóżami zwierząt pozostaje sucha i przyczepna.
- Utrzymywanie się gekonów tak dobrze zarówno w suchych, jak i mokrych warunkach jest możliwe tylko w przypadku, kiedy powierzchnia jest wodoodporna. Wierzymy, że właśnie to jest powodem, dla którego gekony utrzymują się na mokrych liściach i pniach drzew w ich naturalnym środowisku. - wyjaśnia Stark.
Wyniki badań zostały obulikowane 1 kwietnia 2013 roku przez Proceedings of the National Academy of Sciences. Mają one duże znaczenie dla dalszych prac nad syntetycznym klejem inspirowanym przyczepnością gekonów.
{jumi [*7]}
