Artykuł na temat "Egyptian blue" został opublikowany w magazynie Journal of the American Chemical Society. Tina Salguero podkreśla, że "egipski błękit" to pierwszy znany ludzkości sztuczny barwnik. Był on używany do malowania na grobowcach, pomnikach i innych obiektach w całym starożytnym świecie śródziemnomorskim. Jego pozostałości zostały odnalezione np. na posągu bożego posłańca Iris w Partenonie oraz w słynnym fresku Staw w Ogrodzie w grobowcu egipskim Nebamuna w Tebach.
Zespół Salguero opisuje, że krzemian miedzi w egipskim barwniku rozpada się na nanokawałki tak cienkie, że tysiące z nich możnaby umieścić na szerkości ludzkiego włosa. Kawałki te produkują niewidzialne promieniowanie podczerwieni podobne do belek, które służą interakcjom pilotów z telewizorami, kluczyków do samochodów z zamkiem czy też innych urządzeń telekomunikacyjnych.
- Krzemian miedzi zapewnia nową drogę dla nanomateriałów, które są szczególnie interesujące w odniesieniu do nowoczesnych obrazowań medycznych, urządzeń emitujących światło czy tuszów zabezpieczających. Wszystkie z nich są oparte na promieniowaniu podczerwieni. - mówi Tina Salguero. - W ten sposób możemy na nowo opracować wnioski na temat starożytnego materiału przy użyciu dostępnych technologii.
Autorzy badania otrzymali dofinansowanie z Uniwersytetu Georgii.
{jumi [*7]}
