Św. Bartłomiej to jeden apostołów Chrystusa, który w I wieku sprowadził chrześcijaństwo do Indii i Armenii, który podobnie jak wielu męczenników chrześcijańskich, poniósł okrutną śmierć. Według powszechnego opisu został obdarty ze skóry i ścięty, co było karą za nawrócenie króla Armenii na wiarę.
Wizerunek św Bartłomieja wykonany został z niezwykłą dbałością o szczegóły z bloku marmuru w 1562 roku. “Plaszcz”, który św Bartłomiej trzyma w zarzucony na ramieniu apostoła, to nie ubranie, ale jego własna skóra. Bartłomiej nosi ją dumnie, ściskając nóż, który go obdarł. Pomimo swojego męczeństwa stoi nieugięty i surowy w wyrazie twarzy, dosłownie nosząc na sobie swoje cierpienie. Według legendy, Bartłomiej kontynuował kazania do zafascynowanej publiczności po tym, jak jego oprawcy go obdarli ze skóry.
Postawa kontrapostu i zdecydowany wzrok tworzą ciekawy paralel do “Dawida” Michała Anioła. Ale d’Agrate poszedł o krok dalej - przedmiot tutaj jest (dosłownie) obnażony z niezwykłą precyzją anatomiczną, wynikiem starannej nauki d’Agrate ludzkiego ciała. Każda żyła, mięsień i ścięgno jest przedstawione w najdrobniejszych szczegółach.
Ta niepowtarzalna rzeźba znajduje się w katedrze w Mediolanie od prawie pięciu wieków, przypominając zwiedzającym o sile wytrwałej wiary w obliczu prześladowań religijnych.
Marco d’Agrate ur. ok. 1504, zm. ok. 1574, był włoskim rzeźbiarzem okresu renesansu, działającym głównie w Lombardii Urodził się w rodzinie rzeźbiarzy i współpracował ze swoim bratem Gian Francescem nad pomnikiem Sforzino Sforzy znajdującym się w bazylice Santa Maria della Steccata w Parmie. Pracował także nad grobowcem Giovanniego del Conte w bazylice San Lorenzo w Mediolanie i nad fasadą Certosa di Pavia.
Jego najsłynniejszym dziełem jest rzeźba Świętego Bartłomieja Obdartego ze Skóry (1562), przedstawiająca apostoła Bartłomieja, znajdująca się w transepcie katedry w Mediolanie. Podpisał ją łacińskim wersami: Non me Praxiteles, sed Marc’finxit Agrat, „Nie Praksiteles mnie uczynił, lecz Marco d’Agrate. Rzeźba ta jest rzadkim przykładem écorché (figury pokazującej mięśnie ciała bez skóry) w rzeźbie, wykonanym z niezwykłą dbałością o szczegóły z bloku marmuru. Każda żyła, mięsień i ścięgno jest przedstawione w najdrobniejszych szczegółach.
Marco d’Agrate był jednym z najwybitniejszych rzeźbiarzy włoskiego renesansu, który swoją sztuką wyrażał głęboką wiarę i pasję. Jego dzieła są świadectwem jego starannej nauki ludzkiego ciała i jego umiejętności przekształcania marmuru w żywą materię. Jego rzeźby zachwycają i przerażają jednocześnie, ukazując piękno i cierpienie ludzkiej natury.
