Przeprowadzony w latach 2012 - 2013 remont elewacji Zamku Królewskiego od strony Wisły poprzedzony został badaniami i analizą dostępnych współcześnie przekazów ikonograficznych i odkrywek konserwatorskich. Źródła archiwalne opisują Warszawę w kolorze wiślanego piasku i kamienia.Tak zostało uwiecznione miasto na malowidle z 1625 r. Argumentem technologicznym za stosowaną przez wieki jasną kolorystyką budowli Warszawy jest wykorzystywanie ogólnie dostępnych, miejscowych surowców: wapna i piasku.
Precyzyjniejszych wizerunków miasta dostarczyła twórczość Bernarda Bellotta zwanego Canalettem. To co namalował pokrywa się z przekazami historycznymi. Na przedstawieniach widzimy barwy złamanej bieli i ochry (żółcieni) pozostające w małych kontrastach z elementami kamiennymi.
Bazowy kolor elementów architektonicznych – to oryginalny kolor epoki stanisławowskiej. Pamiętając o poczuciu estetyki ludzi tamtej epoki i o tym, że elewacje malowali doświadczeni malarze, zastosowano lekko transparentną, wapienną, pastelową żółć, położoną na szarym podkładzie.
Pozostałe kolory, zgodnie z zasadami panującymi w tym okresie, zastosowane w przestrzeniach międzypilastrowych i na skrzydle gotyckim, są pochodną koloru bazowego. Zmieniono jedynie proporcje pigmentów, by odtworzyć jak najbardziej zbliżony do obrazu Bellotta efekt.
Uzyskano w ten sposób świetlistą bryłę, z wyeksponowaną częścią saską, w której, w rytmicznym układzie wyróżniają się elementy architektoniczne.
www.zamek-krolewski.pl
{jumi [*8]}
