Pierwsza istotna zmiana, jaką zauważam na centralnym placu kłajpedzkiej Senamiestis – Starówki, to nowa kolorystyka Teatru Dramatycznego z XVIII w., przebudowanego w XIX w, z piękną klasycystyczną fasadą. Byłem tu już parokrotnie podczas każdego z przyjazdów do Kłajpedy w ostatnich dwu dekadach i zawsze była ona tak jasnokremowa, że aż niemal biała. Obecnie podstawową barwą jest ciemnoceglasta, z kremowymi kolumnami i innymi detalami architektonicznymi. Lepiej je widać, równocześnie całość kojarzy mi się bardziej z barokową i rokokową architekturą rosyjską, niż pruską.

W 1252 roku Zakon Kawalerów Mieczowych zbudował, nad Zatoką Kurońską uważaną wówczas za ujście Niemna, rzeki o kilku nazwach: także białoruskiej Nioman, litewskiej Nemunas, niemieckiej Memel, początkowo drewniany zamek Memelburg. Tak zaczęła się historia współczesnej Kłajpedy.