Finanse publiczne w jeszcze większym dołku

{jumi [*4]}Dopiero w 2010 r. przyjęte zostały zmiany mające ograniczyć wielkość deficytu sektora finansów publicznych. Dotyczyły one przede wszystkim czasowej podwyżki VAT, zamrożenia wynagrodzeń w administracji rządowej (z wyjątkiem nauczycieli) oraz zmniejszenia wydatków na aktywne polityki rynku pracy. Ograniczanie tempa wzrostu wydatków w kolejnych latach wspierać ma tzw. reguła wydatkowa. NBP szacuje skalę działań konsolidacyjnych zawartych w ustawie budżetowej na rok 2011 na ok. 1 pkt. proc. PKB. Dodatkowo pod koniec grudnia ub.r. rząd podjął decyzję o zmniejszeniu wysokości składek przekazywanych do OFE. Od kwietnia br. wyniosłyby one 2,3 proc. wobec 7,3 proc. podstawy wymiaru obecnie, co ograniczyłoby deficyt budżetowy o ok. 0,7 proc. PKB w 2011 r. i ok. 1,0 proc. PKB w 2012 r. Z wypowiedzi ministra finansów J. Rostowskiego wynika, że dzięki tej zmianie oraz działaniom zawartym w ustawie budżetowej deficyt sektora wyniósłby w br. ok. 6 proc. PKB. Jesienna prognoza KE z listopada ub.r. przewiduje, że w latach 2011-2012 skala nierównowagi fiskalnej w Polsce nadal będzie znacznie przekraczała wartość referencyjną (6,6 proc. PKB w 2011 r. i 6,0 proc. PKB w 2010 r.). Nie uwzględnia ona jednak zmian w kapitałowej części systemu emerytalnego. Narastanie długu finansów publicznych ma zostać ograniczone znacznymi przychodami z prywatyzacji (ok. 30 mld zł w okresie 2011-2013) oraz jednorazowo w 2011 r. dzięki wprowadzeniu mechanizmu poprawy zarządzania płynnością sektora publicznego. W horyzoncie prognozy KE jego poziom (w ujęciu ESA’95) będzie zbliżony do wartości referencyjnej (59,6 proc. PKB w 2012 r.).

{jumi [*9]}