KIG apeluje także o usuniecie wieloletnich zaniedbań w gospodarce wodnej (m.in. zbiorniki retencyjne, wały przeciwpowodziowe, tereny zalewowe) oraz długofalowe zapewnienie zaopatrzenia w wodę rolnictwa, przemysłu i ludności. Zdaniem KIG powyższe działania powinny być powiązane z powszechną kampanię edukacyjną i informacyjną, dotyczącą zmian klimatu i możliwości przeciwdziałania ich skutkom skierowaną do mieszkańców i przedsiębiorców w kraju. Środowisko przedsiębiorców skupionych wokół KIG, wśród najpilniejszych działań w zakresie przygotowania się do postępujących zmian klimatu wymienia m.in. wprowadzenie polityki państwa, która preferować będzie wykorzystanie czystej energii i ograniczenie emisji do atmosfery oraz właściwą adaptację do zmian klimatu. Zdaniem KIG, należy również zmienić system zarządzania i organizacji gospodarki wodnej, infrastruktury drogowej i gospodarki odpadami. Powyższe działania powinny być powiązane z powszechną kampanię edukacyjną i informacyjną, dotyczącą zmian klimatu i możliwości przeciwdziałania ich skutkom skierowaną do mieszkańców i przedsiębiorców w kraju.
Brak środków finansowych nie może być usprawiedliwieniem dla braku działań w przypadku, gdy każda powódź powoduje straty idące w miliardy złotych. Jako bardzo pilne i konieczne działania w zakresie przygotowania się do postępujących zmian klimatu należy uznać politykę państwa polskiego preferującą wykorzystanie czystej energii i ograniczenie emisji do atmosfery oraz właściwą adaptację do zmian klimatu. Przedstawiony przez rząd dokument „Polityka Energetyczna do 2030”. jest dokumentem o strategicznym znaczeniu, który przedstawia koncepcję rozwoju energetyki w naszym kraju. Podobnie jednak, jak poprzednie „Polityki”, nie odpowiada on jednak wyzwaniu, jakim jest zahamowanie globalnego ocieplenia i skutków dla naszego kraju. Brakuje w nim dalekowzrocznej wizji unowocześnienia polskiej energetyki i uniezależnienia jej od dyskusyjnego paliwa, jakim jest węgiel. Ponadto obecny projekt „Polityki” jest zdecydowanie zbyt ogólnikowy i pozbawiony jest poważnych analiz ilościowych. Konieczne jest również pilne dokończenie prac nad Narodową Strategią Gospodarowania Wodami do 2030 r.
Program adaptacji do zmian klimatu, opracowany przez rząd i zatwierdzony przez Sejm, powinien stać się częścią długofalowej strategii rozwoju kraju i być konsekwentnie wdrażany. Obecnie konieczne wydaje się być dokonanie zmian w przepisach prawnych, blokujących rozwój gospodarki wodnej, bezpieczeństwa powodziowego, żeglugi śródlądowej, energetyki wodnej, turystyki wodnej. Rozwiązania ustawowe powinny umożliwiać bezzwłoczne przywracanie połączeń komunikacyjnych i naprawę infrastruktury poprzez wykonywanie doraźnych napraw bez konieczności uruchamiania skomplikowanych i długotrwałych procedur zamówień publicznych. Właściwy zarządca infrastruktury powinien otrzymać ustawowe prawo do podejmowania niezbędnych działań w celu jej szybkiej odbudowy i uruchomienia. Potrzebna jest jednoznaczna interpretacja ze strony Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, że odbudowa lub remonty istniejącej infrastruktury nie podlegają ocenom wpływu na środowisko. Wobec doświadczeń ostatnich lat należy przyspieszyć prace nad tworzeniem Cyfrowej Mapy Kraju. Bez tej mapy nie będzie możliwe implementowanie dyrektywy UE z 2007 r. o ocenie ryzyka powodziowego. Polska nie wywiązała się z obowiązku wprowadzenia do 22 grudnia 2009 r. do prawa wodnego tej dyrektywy. Kolejnym krokiem powinno być sporządzenie do końca 2011 r. mapy oceny ryzyka powodziowego. Największe zaniepokojenie budzi jednak utrzymujące się od wielu lat zjawisko przeznaczania niewystarczających środków z budżetu państwa na ochronę przeciwpowodziową w stosunku do rzeczywistych potrzeb. Konieczne jest opracowanie wieloletnich planów odbudowy, modernizacji i rozbudowy budowli hydrotechnicznych: zbiorników retencyjnych, kanałów, dróg wodnych, śluz, portów, przystani, elektrowni wodnych. Wskazane jest również opracowanie wieloletnich planów rozwoju turystyki wodnej, dostosowanej do szlaków turystycznych sąsiednich krajów. Wspieranie programów inwestycyjnych przygotowanych przez samorządy, w tym pracowanie przepisów prawnych umożliwiających rozwój krajowego sektora turystycznego.
{jumi [*9]}
