Portret Konstantego Laszczki „Portret Laszczki" znany również jako „Pracownia artysty" jest właśnie taką pracą. Ukazujący rzeźbiarza na tle skromnej pracowni obraz jest - jak pisał Tadeusz Dobrowolski – „utrzymany w konwencjonalnej czarno-szarej tonacji, z czerwonymi akcentami fezu i kotary, ujęty realistycznie, bez śladu cech impresjonistycznych".*
Na obrazie widnieje dedykacja autora dla przyjaciela Konstantego Laszczki oraz data dzienna ukończenia obrazu „Paryż 14 kwietnia 1894".
Józef Mehoffer miał w 1894 roku 25 lat, skończył właśnie akademię krakowską i jak niemal wszyscy ówcześni malarze głodny inspiracji i dalszej edukacji postanawia udać się do Paryża – światowej stolicy sztuki. Zjawia się w Paryżu 5 stycznia, w swoim dzienniku pod datą 10 stycznia pisze notatkę następującej treści: „...Zostaje jeszcze pracownia Laszczki przy wieczornym oświetleniu, którą chciałbym zrobić koniecznie. Jest to bardzo surowe – bardzo ponure – oświetlone tylko światłem dobywającym się z pieca, które pada na drewniane stołki do modelowania, czerwoną firankę – przy tym on sam siedząc przy piecu majaczeje – jako uosobienie smutku i ciemna."
{jumi [*7]}
