W porównaniu z wydaniem z 2000 roku zaktualizowany i powiększony o 28 stron. Dodano m.in. stałą rubrykę znajdującą się w innych przewodnikach tej serii „Odkrywanie Meksyku". Zawiera ona skrótową prezentację najważniejszych zabytków, miejsc i obiektów w kraju w podziale na Miasto Meksyk, jego okolice, a następnie części: północną, centralną, południową, wybrzeże Zatoki Meksykańskiej i półwysep Jukatan. Nowością jest również słowniczek polsko-hiszpański, zawierający najpotrzebniejsze zwroty.
Przeredagowano, zaktualizowano i wzbogacono informacje turystyczne i informacje podstawowe, dodając m.in. „Rozrywki w Meksyku" i „Sport i aktywny wypoczynek" oraz „SPA". Znacznie, z 14 do 26 stron, rozszerzono informacje o hotelach i innych obiektach noclegowych, z ich aktualnymi adresami – także stronami internetowymi, telefonami i innymi danymi, charakterystyką itp. w układzie według części kraju. Z 14 do 20 stron, z analogicznymi zmianami, rozszerzono informację o restauracjach, barach itp., przeredagowując równocześnie strony poświęcone meksykańskiej kuchni.
Zrezygnowano natomiast z, moim zdaniem ciekawej, rozkładówki „Malarze meksykańskiego muralismo", dokonano również niewielkich zmian w kilku innych miejscach. Zmianie, chyba również niekorzystnej, uległy mapki poszczególnych części kraju na początku poświęconych im rozdziałów. W poprzednim wydaniu znajdowały się na nich, i bardzo ułatwiały orientację, rysunki najważniejszych zabytków i obiektów. W nowym pozostawiono tylko nazwy miejscowości, równocześnie zamieszczając dokładniejszą sieć dróg. Podstawowe części przewodnika i ich układ nie uległ zmianie.
Tak więc czytelnik otrzymuje, podobnie jak w innych pozycjach tej serii wydawniczej, „Wprowadzenie" z częściami: „Odkrywanie Meksyku", „Meksyk na mapie", „Panorama Meksyku", „Rok w Meksyku" i „Historia Meksyku" doprowadzona do roku 2011. Następnie zaś część przewodnikową w wymienionym już wyżej układzie terytorialnym kraju. Na końcu zaś „Informacje Turystyczne" i „Informacje praktyczne", obszerny Skorowidz i słowniczek polsko-hiszpański. Plusem tego przewodnika, podobnie jak całej ich serii, jest mnóstwo – w tym przypadku ponad 1000 – kolorowych zdjęć, ilustracji, planów i mapek.
Informacje o poszczególnych zabytkach, obiektach i ciekawych miejscach są jak zwykle bardzo skrótowe, chociaż chyba nie pominięto, na ile znam ten kraj, prawie niczego rzeczywiście ważnego. Korzystanie z tego przewodnika w trakcie podróży ułatwiają prezentacje, z trójwymiarowymi rysunkami i przekrojami najważniejszych zabytków: kultur prekolumbijskich, świątyń okresu kolonialnego, historycznych centrów miast widzianych „z lotu ptaka", czy najsłynniejszych muzeów. Cennym wzbogaceniem treści są nieco obszerniejsze informacje monotematyczne włamane w tekst, np. „Kamień Słońca", „Malowidła w grotach Kalifornii Dolnej", „Kaktusy północnego Meksyku", „Pancho Villa", „Wycieczka wokół jeziora Pátzcuaro", „Święto zmarłych", „Plaże w stanie Oaxaca", „Skoki z klifu La Quebrada", „Benito Juarez", „Czarna i zielona ceramika z Oaxaki", „Święta w południowym Meksyku", „Wycieczka doliną Tlacolula", „Powstanie Zapatystów", „Sztuka Majów", „Święta na Jukatanie", „Bogowie dawnego Meksyku", „Hamaki", „Gra w piłkę" (ulama), „Los pokonanych", „Riwiera Majów", „Nurkowanie na wybrzeżu karaibskim" i inne.
Ograniczone do minimum informacje o poszczególnych miejscach, zabytkach i atrakcjach, a także fakt, iż autorami tego przewodnika są cudzoziemcy spowodowało, że polski czytelnik nie znajdzie w nim np. ani słowa o meksykańskich polonikach, np. o pomniku Mikołaja Kopernika w Mieście Meksyk, wzniesionym przez jego władze w 1973 r. dla upamiętnienia 500 rocznicy urodzin naszego wielkiego rodaka. Z tekstem na tablicy przytwierdzonej do postumentu: „Al genial astronomo Polaco Nicolas Copernico. Enel V centenario de su nacimento. Cuidad de Mexico, 1973".
Podobnie o pomniku Jana Pawła II na terenie najważniejszego meksykańskiego sanktuarium – Basilica de Santa Maria de Guadelupe, ustawionym na placu przed Starą Bazyliką. Nie mówiąc już o tamtejszej dzwonnicy ufundowanej przez polskich ludwisarzy z dzwonami odlanymi w Przemyślu. Zamieszczam więc zdjęcia tych, tak bliskich nam, obiektów. Nie uniknięto również, nielicznych na szczęście, błędów na które zresztą zwracałem już uwagę recenzując poprzednie wydanie. W obu np. na str. 148 znajduje się zdjęcie kościoła podpisane „Okazała fasada Catedral de la Asuncion" (w mieście Cuernavaca).
W rzeczywistości jest to fronton tamtejszego kościoła dominikanów, obecnie kaplicy katedralnej Najświętszego Sakramentu, stojącej po prawej stronie, zaraz za wejściem na teren kompleksu katedralnego. Natomiast katedra, zbudowana zresztą wcześniej i w zupełnie innym stylu architektonicznym, stoi vis a vis tego wejścia. Różnicę nietrudno dostrzec, czytając jej opis w przewodniku, jako „przypominającą twierdzę", a także na zdjęciach jakie umieściłem w tej recenzji. Warto to poprawić w następnym wydaniu. Te kilka potknięć nie zmienia faktu, że jest to przewodnik ciekawy, przewyższający pod względem ilustracji wszystkie znane mi inne, i wart polecenia.
MEKSYK. Przewodnik z serii Wiedzy i Życia. Praca zbiorowa, przekład grupy polskich tłumaczy. Wydawnictwo Hachette Polska, Warszawa 2013, str. 408.
{jumi [*6]}