Pamiętamy o powstańcach z Getta ^Wyróżniony

Powstanie w getcie warszawskim: W getcie warsza{jumi [*4]}wskim działały dwie konspiracyjne organizacje zbrojne: Żydowska Organizacja Bojowa (ŻOB) i Żydowski Związek Wojskowy (ŻZW), liczące w sumie kilkuset żołnierzy. Zdobywali oni broń bądź drogą kupna lub własnej produkcji bądź dzięki darom Armii Krajowej. Komendantem ŻOB był Mordechaj Anielewicz. Kiedy 19 kwietnia 1943 roku Niemcy wkroczyli do getta w celu jego ostatecznej likwidacji, wybuchło powstanie. Siły niemieckie wynosiły około 2 tys. żołnierzy, dysponowali czołgami i artylerią. Dowodził nimi od drugiego dnia powstania gen. Jurgen Stroop. Przez pierwsze kilka dni powstańcy atakowali: do największych walk doszło na ulicach Nalewki i Zamenhofa, na terenie szopu szczotkarzy na Franciszkańskiej, bronionym przez grupy Bundu oraz na Placu Muranowskim, gdzie walczyły grupy ŻZW. Siła powstańców słabła. Niemcy po kilku dniach przystąpili do podpalania getta dom po domu i wyszukiwania ludzi ukrytych w podziemnych schronach. 8 maja został wykryty schron Komendy ŻOB przy ul. Miłej 18. Grupa powstańców wraz z komendantem Anielewiczem popełniła samobójstwo. Inna grupa, z Cywią Lubetkin i Markiem Edelmanem dwa dni później opuściła getto kanałami miejskimi i została przewieziona ciężarówkami do lasu koło Łomianek. W getcie Niemcy wyłapali w czasie powstania 56 tys. ludzi. Część rozstrzelali na miejscu, część wysłali do obozu zagłady w Treblince, część do Majdanka. 16 maja 1943 roku Jurgen Stroop wysadził w powietrze Wielką Synagogę na Tłomackiem, ogłaszając koniec istnienia żydowskiej dzielnicy w Warszawie.
{jumi [*8]}