W pracę nad odbudową Zamku Królewskiego zaangażował się cały naród, który wsparł ten projekt pracą własną lub też zasobami pieniężnymi. Uroczystego otwarcia Zamku Królewskiego po odbudowie ze zniszczeń powstałych podczas II wojny światowej, dokonano 30 sierpnia 1984. Ostatecznym zwieńczeniem odbudowy było otwarcie w 2009 roku odtworzonych Arkad Kubickiego.
W latach 1971–1984 na konta Obywatelskiego Komitetu Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie wpłynęło: 1.015.278.422 zł wpłat gotówkowych, 9.540.800 zł (wartość nominalna) w formie bonów depozytowych, 821.226 dolarów amerykańskich, 6899 darów rzeczowych. Na liście ofiarodawców zagranicznych znalazły się 103 kraje świata. Dodatkowego wsparcia finansowego w odbudowie udzielił Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy. Ocenia się, że przy odbudowie Zamku pracowało 100.000 osób.
Decyzja o odbudowie Zamku Królewskiego zapadła w Sejmie 20 stycznia 1971. Powołano Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie, którego inauguracyjne posiedzenie odbyło się 26 stycznia 1971 r. Wykonanie robót zlecono Pracowni Konserwacji Zabytków, generalnym projektantem mianowano prof. Jana Bogusławskiego, a uprawnienia do zatwierdzania projektów otrzymała Komisja Architektoniczno-Konserwatorska prof. Zachwatowicza. Ogromną rolę przy podejmowaniu decyzji, a następnie w realizacji odbudowy Zamku odegrał Stanisław Lorentz, muzealnik, historyk sztuki, w latach 1935-1982 dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i pierwszy prezes Towarzystwa Przyjaciół Warszawy.
Wystawa jest dostępna także w Internecie pod adresem: www.wystawa-zamek.pl.
