Jeziorko Czerniakowskie to naturalny zbiornik wodny o powierzchni ponad 14 ha, długości ok. 1,65 km, szerokości 0,11 km i maksymalnej głębokości 4,2 m. Jest ono jednym z wielu starorzeczy tworzących jedyny w swoim rodzaju układ wodny ciągnący się od ujścia Jeziorki aż do Siekierek, na tarasie zalewowym Wisły.
Teren rezerwatu otoczony rozrastającym się miastem jest enklawą przyrodniczą stolicy. Spotykane tutaj zbiorowiska roślinne są ściśle związane ze sposobem użytkowania zbiornika wodnego i otaczających go terenów. Część południowa, wykorzystywana w sezonie letnim jako kąpielisko, pozbawiona jest szerokiej strefy szuwarów i roślinności wodnej.
Znacznie bogatsza jest strefa północna, gdzie cały brzeg zajmuje roślinność szuwarowa w której dominuje trzcina pospolita. Między jej pióropuszami wyrastają pałki oraz manna mielec. Wschodni brzeg jeziorka porastają kępy kosaćca żółtego. Z pasem trzcin graniczą kępy turzyc poprzeplatane roślinami łąkowymi.
Północno-zachodni brzeg jeziorka porastają głównie gatunki łąkowe.
Florę wodną reprezentują, m.in. moczarka kanadyjska, rzęsa drobna, strzałka wodna, rogatek sztywny. Inne rośliny, jak żabiściek pływający i osoka aloesowa występują lokalnie w zatoczce południowego fragmentu jeziorka. Wśród roślin zakorzenionych o liściach pływających na uwagę zasługuje chroniony grążel żółty, który tworzy duże skupiska pokrywające powierzchnię wody w północnej, płytszej części zbiornika.
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 46 gatunków drzew i 27 gatunków krzewów. Część z nich, to pozostałość łęgu jesionowo-wiązowego i wierzbowo-topolowego. W krajobrazie wyróżniają się piękne czarne topole o rozłożystych koronach oraz dorodne drzewa porastające wysoką skarpę tarasu nadzalewowego na zachodnim brzegu jeziorka.
Jeziorko Czerniakowskie jest ostoją zarówno gatunków wodnych i związanych z wodą, jak też różnych zwierząt lądowych. Ze względu na trudno dostępne dla drapieżników gęste zarośla szuwarowe, zakrzewienia i stare drzewa, rezerwat jest ostoją wielu gatunków ptaków wodnych. Wśród gatunków zimujących przeważają krzyżówka i łyska, a od niedawna wąsatka – bardzo rzadko spotykana na Mazowszu. Zamieszkują one dobrze rozwinięty przybrzeżny pas trzcin, dlatego ochrona tej roślinności jest warunkiem ich bytowania w rezerwacie.
W rezerwacie obserwowane są populacje mew, rybitw, szpaków, bączka, perkoza dwuczubego, czernicy, kuropatwy, potrzosa, wąsatki, czajki, słowika, trzciniaka, trzciniaczka i czapli siwej. Do stałych mieszkańców rezerwatu należą także: kos, remiz, pierwiosnek, piecuszek, rokitniczka, brzęczka, piegża, pliszka żółta, pokląskwa, tracz nurogęś, dymówka.
Tutejsza fauna to także płazy. Wśród żab króluje żaba trawna. Ropucha szara zamieszkuje nadwodne szuwary i okoliczne łąki. Gady reprezentuje popularny i niejadowity zaskroniec.
http://zielona.um.warszawa.pl
{jumi [*8]}
