Egipskie piramidy, zwłaszcza trzy największe: Cheopsa, Chefrena i Mykerinosa oraz ogromna rzeźba Sfinksa w Gizie koło Kairu należą do najsłynniejszych i najbardziej znanych budowli świata. Obecnie to najludniejsze afrykańskie miasto już przysunęło się, zwłaszcza hotelami, do solidnego ogrodzenia otaczającego ten zabytkowy teren. Od 20 lat, czasu mojego pierwszego tu przyjazdu, poprzez kilka kolejnych w latach następnych, zawsze widziałem wokół tłumy turystów i kolejki przed kasami. No i przekrzykujących się w różnych językach przewodników ledwo mieszczących się obok siebie grup turystów.

Prawdziwym Wieczorem Egipskim stało się przedostatnie w br. spotkanie z cyklu „Goście Globtrotera" w Stowarzyszeniu Dziennikarzy – Podróżników „Globtroter". Tym razem gościem był Egipt, a ściślej reprezentanci jego dyplomacji i turystyki: zastępca J.E. Ambasadora pan Tamer El Miligy, prezes Egyptian Tourist Authority Samy Mahmoud i dyrektor ETA na Polskę, Austrię, Niemcy i Szwajcarię Tamer Marzouk. A także grono pracowników ambasady i członków ich rodzin oraz Małgorzata Cholewa i Magdalena Lasocka, współwłaścicielki firmy MM4PR, organizatora dziennikarskich wyjazdów studyjnych do Egiptu i Maroka dla członków SD-P „Globtroter".

Rząd Egiptu pracuje nad procedurami, które umożliwią turystom z Polski przekraczanie granicy egipskiej tylko z dowodem osobistym - powiedział w rozmowie z WasząTurystyka.pl., Tamer Marzouk, dyrektor Biura ds. Turystyki przy Ambasadzie Egiptu w Berlinie odpowiedzialny m.in. za rynek polski. Jego zdaniem jest to dowód uznania wagi polskiego rynku.

Jeszcze w 2012 roku Egipt odwiedziło 500 tysięcy turystów z Polski. W sumie ten kraj odwiedziło 12,5 mln turystów. Powiało optymizmem, chociaż daleko było do poziomu z roku 2010, kiedy do Egiptu przyjechało 14,7 mln.

Piramidy Cheopsa, Chefrena i Mykerynosa w Gizie, obecnie na obrzeżach Kairu, największe w Egipcie i w ogóle na świecie, a także monumentalna rzeźba Sfinksa, należą do najpopularniejszych zabytków starożytności. Otaczają je mniejsze piramidy, mastaby – grobowce ludzi najbliższych tym faraonom, a także inne budowle i obiekty.

Nagle Polska zamarła, podobnie jak w czasach starożytnego Egiptu, w związku z zaćmieniem słońca. Nikogo jednak nie wzrusza powszechne zaćmienie umysłu widoczne na każdym kroku, permanentnie. Jedną z przyczyn ogólnopolskiego otumanienia jest dramatycznie niski poziom czytelnictwa.

Indywidualni turyści wybierający się do Egiptu od 15 maja 2015 roku będą musieli występować o wizy w ambasadach egipskich w swoich krajach, a nie jak dotychczas np. na lotnisku w Egipcie.

W głębokiej na niemal 10 metrów niecce poniżej współczesnego poziomu ulic, prawie w centrum miasta Esna na zachodnim brzegu Nilu, trochę ponad 50 km na południe od Luksoru, wznosi się imponujący gmach, mieszczący w środku salę hypostylową antycznego boga Chnuma. Jest to zaledwie fragment dawnego, poświęconego mu sanktuarium, odkrytego przypadkowo przez żołnierzy Napoleona na początku XIX wieku, a odkopanego dzięki Augustowi Mariette (1821-1881), francuskiemu historykowi, archeologowi i egiptologowi szczególnie zasłużonemu w badaniach Egiptu faraonów, założycielowi Muzeum Starożytności (Muzeum Egipskiego) w Kairze.

Jednym z ważnych i znanych zabytków starożytnego Egiptu oraz atrakcją turystyczną Luksoru są dwa monumentalne, bardzo zniszczone przez trzęsienia ziemi, wylewy Nilu oraz upływ czasu, posągi faraona Amenhotepa III z XVIII dynastii. Rządził on krajem na przełomie XV i XVI w p.n.e. A upamiętniające go monumenty postawiono około roku 1370 p.n.e. w Tebach Zachodnich. Na zachodnim brzegu Nilu, w Górnym Egipcie, stolicy kraju w czasach Średniego Państwa, którą Teby były w okresie panowania XI i XII, a następnie XVIII dynastii.

Oglądanie eksponatów w Muzeum Egipskim w Kairze przy placu Tahrir warto rozpocząć już na ogrodzonym placyku-ogrodzie przed wejściem do gmachu muzeum.