piątek, kwiecień 19, 2024
Follow Us
środa, 10 październik 2012 14:58

Prehistoryczne zdjęcie

Napisane przez as
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Prehistoryczne zdjęcie fot. Oregon State University

Takiej „fotki” nie powstydziłby się najlepszy fotograf z National Geographic! Wykonała je natura, a przedstawia ono pająka atakującego osę – nie tylko w HD, ale w trzech wymiarach.

Zachowaną w bursztynie scenkę rodzajową odnaleźli paleontologowie w Dolinie Hukawng w północnej Birmie. Datowany przez ekspertów na okres wczesnej kredy (ok. 110-97 mln lat p.n.e.) obraz jest niezwykły z kilku powodów.

Przede wszystkim sam fakt uchwycenia ataku pająka to niemal cudowny zbieg okoliczności. Ośmionogi stawonóg mógł czekać godzinami na swoją ofiarę, ale żywica zalała go dokładnie w momencie, w którym posiłek zjawił się w jego pajęczynie.

Po drugie, w obiedzie uczestniczył również starszy pająk. Zachowane w bursztynie dwa okazy stanowią ciekawy wgląd w zachowanie gatunku w dawnych czasach. Biorąc pod uwagę, że pająki zazwyczaj prowadzą samotne życie i nie stronią od kanibalizmu, obecność dwóch pająków na jednej sieci można uznać za dość niezwykłą.

Do tego w półszlachetnym kamieniu da się wyróżnić 15 nienaruszonych pajęczych nici. Co prawda nie jest to ani najstarsza, ani największa zachowana pajęczyna, jednak nie ma co kręcić nosem: znalezienie nie tylko śladów życia, ale życia zatrzymanego na zawsze w dramatycznym, prehistorycznym momencie budzi duże emocje w środowisku naukowym i nie tylko.

Co więcej, zarówno oba pajęczaki, jak i ich ofiara należą do dawno wymarłych gatunków. Dogłębna analiza może umożliwić nam lepsze poznanie biologicznej różnorodności młodej Ziemi oraz uzupełnienie luk w naszym obrazie ewolucji gatunków.

Odkrycie takiej pocztówki z wczesnej kredy zmusza do zastanowienia się nad pojęciem prehistorii. Mimo braku źródeł pisanych, mamy do czynienia z bardzo wyraźnym zapisem historii naturalnej – w tym wypadku obraz mówi dużo więcej, niż słowa byłyby w stanie.

Tak też opisuje to George Poinar, Jr., emerytowany profesor zoologii na Oregon State University i światowej klasy ekspert od skamieniałości w bursztynie. Według niego osa należała do gatunku, który pasożytował na pajęczych jajach, a w sieć zaplątała się szukając pożywienia – To był dla osy najgorszy koszmar i ten koszmar nigdy się nie skończył - komentuje badacz.

Wiele podobnych historii czeka wciąż na odkrycie – być może dzięki wysiłkowi paleontologów i innych badaczy prehistoria już wkrótce znowu odkryje przed nami nowe tajemnice.

{jumi [*7]}

a