W mojej ocenie, przyjęte wiosną 2020 r., przez rząd Polski, rozwiązania były słuszne. Oczywiście oceniając je z ówczesnej perspektywy. Nikt nie miał szklanej kuli i nikt nie wiedział na pewno z jakim zjawiskiem przyjdzie się konfrontować.
Pandemia wymagała szybkiego dostosowania się. Świadomość rządu Pana Premiera Mateusza Morawieckiego, aby utrzymać miejsca pracy, była celem i ten cel został osiągnięty. Obserwując kolejne rekordy zakażeń każdego dnia jestem świadoma powagi sytuacji. Już przygotowywane są nowe rozwiązania prawne i pomocowe, które mają wspierać przedsiębiorców. Trzeba mieć także świadomość, że pandemia to nie tylko wyzwanie dla rządu, lecz również dla pracodawców i pracowników. Ten wysiłek musi być podejmowany wspólnie. To bardzo ważne dla gospodarki, a nawet całego życia społecznego w Polsce. Hasło Premiera, że „solidarność jest szczepionką” najlepiej oddaje tę ideę.
Pandemia zaburza tradycyjne relacje pracodawca – pracownik. Trzeba poszukiwać nowych rozwiązań. Wiele pomysłów podpowiadają nowe technologie, które umożliwiają pracę zdalną i na odległość. Jednak nie da się przenieść całego życia do sieci. Na froncie pozostają m. in.: sklepy, służba zdrowia, zakłady, które musza pracować w ruchu ciągłym jak chociażby elektrownie, bez których, nawet koncepcja pracy zdalnej stałaby się teorią. Stwarzanie przez pracodawców maksymalnie bezpiecznych warunków pracy z zachowanie reżimu pandemicznego to obecnie podstawa.
W dobie pandemii dobry pracownik, to przede wszystkim pracownik zdrowy, odpowiedzialny, który stosuje się do zalecanych obostrzeń sanitarnych. Wszyscy powinni akceptować nowe zasady, w trosce o własne zdrowie, najbliższych oraz innych. Od pracowników można także oczekiwać zaangażowania i poszukiwania rozwiązań ułatwiających działanie w czasie pandemii. O ochronę miejsc pracy powinien troszczyć się nie tylko rząd, władze samorządowe i przedsiębiorcy, ale również zatrudnieni. To jest we wspólnym interesie nas wszystkich.
Bardzo duża odpowiedzialność obecnie spada także na managerów zespołów. Organizacje przyzwyczajone są do tego, że rozwiązania i kierunki działania wypracowuje się i omawia się na zebraniach. Te metody obecnie trzeba ograniczyć. W tym aspekcie z pomocą przychodzi postęp technologiczny, ale nie do końca. Są takie specyficzne obszaru w których „zdalna praca w domu” (tzw. home-office) jest złym rozwiązaniem. Nawet zdalne nauczanie, jak się okazuje przynosi mizerne rezultaty. Jeśli chodzi o tryb „zdalna praca w domu” to wiadomo, że nie każdy w tym domu jest sam, więc trzeba ułożyć ten tryb pracy tak, by mieć opiekę nad dzieckiem, jeśli sytuacja tego wymaga, ale jednocześnie wykonać zadania, które mu zostały zlecone przez pracodawcę.
Pracodawcy i pracownicy powinni w czasie pandemii wykazać się daleko idącą elastycznością, na tyle na ile pozwalają wymagania pracy. Rozsądek, wyobraźnia, zrozumienie i chęć współpracy to obecnie najważniejsze kompetencje potrzebne na wszystkich stanowiskach pracy. Także można wyjść z założenia, że wszyscy gramy do jednej bramki i każdemu zależało, by z tej trudnej sytuacji wyjść i doprowadzić do tego, żeby przedsiębiorstwo przetrwało trudny czas i żeby wszyscy byli, mimo tych trudnych warunków, zadowoleni z tego co robimy.
Marta Kubiak – działacz samorządowy, Poseł na Sejm VIII i IX kadencji (okręg wyborczy nr 38 obejmuje obszar 11 powiatów północnej wielkopolski: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, grodziski, międzychodzki, nowotomyski, obornicki, pilski, szamotulski, wągrowiecki, wolsztyński, złotowski). Jest absolwentką Wydziału Politologii na Uniwersytecie im. Adama. Mickiewicza w Poznaniu i studiów podyplomowych z zakresu służby zagranicznej i międzynarodowej oraz studiów podyplomowych Master of Public Administration na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Brała udział m. in. w debacie dziennika „Puls Biznesu” „Pracodawca kontra wirus – rynek pracy w czasach pandemii”.
