W czasach słusznie minionych w polskim prawie funkcjonowały dwa rodzaje własności – własność prywatna i tak zwana własność uspołeczniona. Ta druga chroniona była w sposób szczególny, co oznaczało, że państwo jako właściciel ma większe przywileje i możliwości od zwykłego obywatela. Własność i prawa z nią związane w wolnorynkowym porządku rzeczy muszą być równe dla wszystkich. Dlatego nie ma uzasadnienia dla pojawiających się co jakiś czas prób, by ograniczyć te prawa dla Skarbu Państwa.