Korsyka, czwarta pod względem wielkości śródziemnomorska wyspa, jest na tyle różna od regionów Francji kontynentalnej, że poświęcane są jej odrębne przewodniki, a nie tylko rozdziały w ogólnych po tym kraju. Także w języku polskim.

Korsyka nazywana „Wyspą Piękna", należy do regionów Francji odwiedzanych przez polskich turystów rzadziej od najpopularniejszych miejsc w tym kraju.
Chociaż ma liczne atrakcje: malownicze wybrzeża, dzikie góry, liczne zabytki {jumi [*4]}od czasów prehistorycznych i antycznych. Turystom oferuje również wyjątkowo szerokie i różnorodne możliwości aktywnego wypoczynku oraz uroki smacznej kuchni i doskonałych win. O tym wszystkim można przekonać się czytając przewodnik po Korsyce z „Zielonej serii" Michelina wydawanej przez polskiego partnera francuskiej oficyny – krakowskie Bezdroża. Ukazało się bowiem jego drugie, zaktualizowane wydanie.

Jak we wszystkich przewodnikach tej znakomitej serii zawiera on w trzech częściach mnóstwo ważnych i przydatnych informacji. W pierwszej – „Organizacja podróży" – rady kiedy i dokąd na Korsyce pojechać. Z czterema proponowanymi trasami wycieczek 4 – 6 dniowych: Cap Corse i Nebbio, Balagne i Niolo, Calanche i Cinarca oraz Castagniccia, Tavignano i Bozio. A także kilkoma pomysłami na krótsze, weekendowe wypady. Ponadto propozycjami wypadów na pobliskie wyspy włoskie oraz informacjami o urokach Korsyki w różnych porach roku.

Są to informacje nie tylko zwięzłe i rzeczowe, ale również obiektywne. Można się z nich dowiedzieć m.in. że „Generalnie wybrzeża posiadają dobrą infrastrukturę, ale turystyka piesza czy wyprawy górskie potrzebowałyby nieco lepszej organizacji". A także o nierzadko przestarzałych i słabo wyposażonych hotelach w głębi wyspy. Czy groźbie niemiłych kontaktów z meduzami, które na szczęście bardziej masowo pojawiają się co mniej więcej 12 lat.

W części tej są również informacje jak przygotować się do wyjazdu na Wyspę Piękna, gdzie szukać niezbędnych informacji, jak tam dotrzeć oraz jakie obowiązują formalności i dokumenty. Z jednym mało precyzyjnym punktem: Zwierzęta domowe, przewóz których musi być zgodny z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej. Wątpię aby polscy posiadacze psów i kotów znali je, wypadałoby więc poinformować przynajmniej gdzie można się z nimi zapoznać. Na urlopy zagraniczne jeździmy jednak rzadko ze zwierzętami domowymi, problem ten dotyczy więc zdecydowanej mniejszości turystów.

Dobre są Podstawowe Informacje o podróżowaniu po tej wyspie, związanych z tym wydatkach, o zakwaterowaniu – z tak istotną informacją, że śniadania w hotelach nie są wliczone w koszt noclegu oraz o wyżywieniu. Podobnie Co warto zrobić, a co zobaczyć? Z wyjątkowo bogatą ofertą wypoczynku aktywnego. Na Korsyce można bowiem nie tylko plażować i zażywać morskich kąpieli, ale również zajmować się podwodnymi połowami, uczestniczyć w rajdach górskich, wspinaczkach, wyprawach pieszych, rowerowych i konnych, a nawet na osłach, czy grać w golfa.

Ale także uprawiać żeglarstwo, kajakarstwo morskie, nurkowanie, kanioning tj. zjazdy na linie lub skoki ze stromych ścian do łożysk potoków, narciarstwo, wędkarstwo oraz pływać kanoe i kajakami po wodach śródlądowych. Czy zajmować się windsurfingiem, paralotniarstwem etc. Ciekawie przedstawiono piękno i bogactwo korsykańskiej przyrody oraz jej ochronę. Podobnie historię wyspy od czasów przedneolitycznych ( 10 tys. lat p.n.e. ) po współczesność, kulturę i sztukę oraz obyczaje, z ABC architektury. A także tożsamość narodową wyspiarzy, ludzi i gospodarkę oraz miejscową kuchnię.

W podstawowej i najobszerniejszej – 224 strony – części „Odkrywanie Korsyki" opisanych jest 81 miejscowości i miejsc uznanych za ważne oraz wiele mniej ważnych w ich okolicach lub na proponowanych trasach zwiedzania. W układzie alfabetycznym miejscowych nazw. A więc np. przed Ajaccio znajduje się Les Agriates i Forêt d'Aïtone, a po nim, a przed Aléria, jeszcze Golfe d'Ajaccio. W każdym przypadku z Informacjami wstępnymi, proponowaną trasą zwiedzania oraz z Informacjami praktycznymi: transport, noclegi, restauracje, sport i atrakcje. Z konkretnymi nazwami, adresami, charakterystyką, cenami itp. A często również z kolorowymi zdjęciami, w przypadku zaś ważniejszych miast lub tras – mapkami i planami.

No i systemem oceny atrakcyjności tych miejsc oznaczanych gwiazdkami – od 1 do 3 – lub bez nich. Przy czym za najbardziej atrakcyjne – 3*, które trzeba zobaczyć koniecznie, przewodnik uznaje tylko 15 miejscowości lub obiektów. W większości stworzonych przez naturę: szczyty górskie, dolina przełęcz, zatoka, przylądek, rezerwat przyrody. Są to: Balagna, Iglica skalna Bavella, Bonifacio, Monte Cinto, Les Calanche, Girolata, Cap Corse, Monte Renoso, Monte Cinto, Zatoka Porto, Haute Vallée, Rezerwat Scandola, Monte d'Oro, Szczyt Incudine, Col de Bavella. Ponadto kilka widoków.

W wiele opisów miejscowości i miejsc włamano w ramkach na kremowym tle ciekawe informacje pod tytułem: „Czy wiedzieliście, że...?". A w różnych miejscach przewodnika także trochę obszerniejsze informacje, również w ramkach, m.in.: „Narodziny wyspy" ( oderwanie się Korsyki od kontynentu europejskiego w erze mezozoicznej ); „Barwne kamienie" ( Złote łupki kalcytowe ); „Ruch oporu na Korsyce" ( 1942-1943 );

A ponadto: „Drzewo genealogiczne rodziny Bonaparte"; „Vendetta"; „Klucz do języka korsykańskiego"; „Ostatnie słowa" ( Napoleona, że jeżeli odmówią mu pogrzebu w Paryżu, to chce zostać pochowany w katedrze w Ajaccio przy przodkach ); „Dzieje pewnego domu" ( Bonapartych ); „Wieże genueńskie" ( obserwacyjne ); „Seneka" ( przebywał na Korsyce na wygnaniu ); „Pozzines" ( łąki torfowiskowe ), „Powstanie z 1774 roku" ( antyfrancuskie ); „U Catenacciu" ( coroczna Droga na Golgotę ).

Na końcu przewodnika znajduje się dosyć dokładny indeks miejscowości i obiektów, spis oznaczeń oraz map i planów. Jest to więc bardzo dobry, bogaty w informacje i przejrzysty przewodnik, który z przyjemnością polecam Czytelnikom.

KORSYKA. Zielony Przewodnik Michelina. Brak nazwiska autora ( autorów ?). Przekład: Marta Duda–Gryc. Wydawnictwo Bezdroża, wyd. II, Kraków 2011, str. 328, cena 54,90 zł.{jumi [*6]}