Te dwa, szalenie ciekawe kraje południowo – wschodniej Azji, doczekały się „Zielonego przewodnika” w języku polskim Michelina. W rzeczywistości dwu we wspólnej okładce. Poza bowiem słowniczkiem khmersko i laotańsko – polskim, nie ma w nim, oprócz geograficznego sąsiedztwa, niczego więcej wspólnego.

Tablica w językach: khmerskim, chińskim i angielskim informuje, że prace restauracyjne prowadzone są tu ze środków rządów Chińskiej Republiki Ludowej i Królestwa Kambodży. Jestem na terenie świątyni Chau Say Tevada na terenie najrozleglejszego na świecie, zespołu średniowiecznych zabytków khmerskich Angkor, znajdującego się na liście UNESCO.