Ta wnikliwa seria, prezentowana przez Instytut Kultury św. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu w Rzymie oraz Fundację Świętego Mikołaja z siedzibą w Warszawie, ma na celu zbadanie formacyjnej podróży Karola Wojtyły – jako młodego człowieka, księdza, biskupa i kardynała – oraz tego, jak te doświadczenia wpłynęły na jego znaczący, trwający ponad ćwierć wieku pontyfikat.
Twoim przewodnikiem po tej eksploracji będzie wybitny teolog katolicki i autor George Weigel. Jako Distinguished Senior Fellow w Ethics and Public Policy Center w Waszyngtonie, D.C., profesor Weigel jest uznawany za bezkonkurencyjnego eksperta w dziedzinie życia i myśli św. Jana Pawła II. Jego szeroko tłumaczone dwutomowe biografie papieża, zatytułowane „Witness to Hope” i „The End and the Beginning”, stały się międzynarodowymi bestsellerami, co dodatkowo potwierdza jego autorytet w tej dziedzinie.
Seria ta jest skierowana do szerokiego grona odbiorców, niezależnie od tego, czy pamiętają Papieża Jana Pawła II jako współczesną postać, czy znają go jedynie jako postać historyczną. Nawet dla tych, którzy urodzili się po jego śmierci, jego niezwykle bogate duchowe i intelektualne dziedzictwo pozostaje żywe i aktualne. Nadal możemy czerpać inspirację z jego głębokiej wiary i mądrości.
Misją i celem tego projektu jest refleksja nad najważniejszymi problemami i wyzwaniami stojącymi przed Kościołem i światem z perspektywy świętego Jana Pawła II. Twórcy są przekonani, że jego dziedzictwo nie należy do przeszłości, lecz jest równie ważne dzisiaj, jak przed laty.
„KAROL WOJTYŁA: UCZEŃ CHRYSTUSA, WYKUWANY W OGNIU”
Pierwszy wykład tej fascynującej pięcioczęściowej serii, zatytułowany „KAROL WOJTYŁA: UCZEŃ CHRYSTUSA, WYKUWANY W OGNIU”, zagłębia się we wczesne lata jego życia, ukazując zalążki niezwykłego człowieka, którym się stał. Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w szczególnym czasie – w pierwszej wolnej Polsce od ponad wieku – i w wyjątkowym miejscu ukształtowanym przez unikalny język, literaturę oraz Kościół katolicki, który w okresie zaborów pełnił rolę „bezpiecznej skrytki polskiej tożsamości narodowej”. Jego wychowanie w pluralistycznych Wadowicach, gdzie dwadzieścia procent mieszkańców stanowili Żydzi i panowała tradycja tolerancji religijnej, jego silna więź z ojcem, który zaszczepił mu miłość do polskiej historii i literatury, oraz jego wczesne zainteresowania literackie – poezją i dramatem – są dokładnie omawiane.
Okres studiów
Poznajemy również jego obsesję teatrem w momencie wyjazdu do Krakowa w 1938 roku, aby studiować filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego pasja teatralna rozwijała się także na studiach. Niestety, jego akademickie plany zostały brutalnie przerwane przez wybuch II wojny światowej 1 września 1939 roku i niemiecką okupację Krakowa. Okupacja ta była niezwykle brutalna i miała na celu eradykację narodu polskiego. Szkolnictwo wyższe zostało zamknięte, a Uniwersytet Jagielloński kontynuował działalność w podziemiu. Aby uniknąć wywózki na roboty do Niemiec, Karol Wojtyła pracował fizycznie, najpierw w kamieniołomie, a później w fabryce chemicznej. To doświadczenie ukształtowało w nim głęboki szacunek dla ludzi pracy.
Czas wojny
Podkreślono, że pięć i pół roku niemieckiej okupacji było formatywnym doświadczeniem jego życia, które ukształtowało go niczym „ludzki diament”, zdolny do przecinania tego, co wydawało się trwałe, i odbijania światła Bożej miłości i miłosierdzia. W tym czasie narodziło się w nim przekonanie o konieczności obrony godności człowieka, co ostatecznie doprowadziło go do decyzji o zostaniu księdzem. W trudnych wojennych latach doświadczył także osamotnienia po śmierci ojca w 1941 roku.
Duchowość
Kluczową postacią w jego życiu stał się Jan Tyranowski, mistyk karmelitański-samouk, który prowadził grupy Żywego Różańca i wprowadził młodego Wojtyłę w duchowość karmelitańską. Tyranowski zaszczepił w nim także dojrzałą pobożność maryjną, opartą na nauce świętego Ludwika de Montfort i jego dziele "Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny", co znalazło wyraz w jego biskupim i papieskim motto "Totus Tuus" – "Cały Twój".
W czasie wojny Wojtyła angażował się również w podziemny Teatr Rapsodyczny, który poprzez sztukę podtrzymywał ducha narodu. Jego postawa w tamtym czasie, nieugięte recytowanie poezji pomimo propagandy, stała się metaforą jego całego życia. Doświadczenie teatralne ukształtowało jego rozumienie ludzkiej kondycji jako dramatu.
Wszystkie te przeżycia wojenne umocniły jego powołanie kapłańskie. Wstąpił do podziemnego seminarium duchownego prowadzonego przez arcybiskupa Adama Stefana Sapiehę. Po wojnie, 1 listopada 1946 roku, w kaplicy arcybiskupiej rezydencji, arcybiskup Sapieha udzielił Karolowi Wojtyle święceń kapłańskich.
Obejrzyj pierwszy odcinek serii
Już teraz zapraszamy do zapoznania się z pierwszym wykładem „KAROL WOJTYŁA: UCZEŃ CHRYSTUSA, WYKUWANY W OGNIU” i do zgłębienia bezcennych myśli zawartych w serii „Jan Paweł II – Kwintesencja”!
Zachęcamy do zgłębienia wiedzy na temat życia i dziedzictwa jednego z najważniejszych ludzi XX i XXI wieku. Seria „Jan Paweł II – Kwintesencja” umożliwia zrozumienie zasad i doświadczeń, które ukształtowały Karola Wojtyłę i które wciąż rezonują we współczesnym świecie.
