środa, kwiecień 23, 2025
Follow Us
poniedziałek, 17 marzec 2025 11:37

Berlin: jak sfotografować piękną Nefretete? Wyróżniony

Napisane przez
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Numerem jeden jest oczywiście tytułowa Nefretete (z trzema pisowniami imienia) Numerem jeden jest oczywiście tytułowa Nefretete (z trzema pisowniami imienia) mat.pras

Datowane na rok 1345 p.n.e. popiersie Nefretete, pięknej królowej starożytnego Egiptu i ukochanej żony faraona Echnatona z XVIII dynastii, który wymyślił religijny monoteizm, stanowi kanon kobiecego piękna tamtej epoki powielany w niezliczonych kopiach oraz zdjęciach w encyklopediach i innych publikacjach.

Ale jego oryginał można zobaczyć tylko w Nowym Muzeum (Neues Museum) w Berlinie. I chociażby tylko w tym celu warto je zwiedzić. Przy okazji poznając wiele innych wspaniałych eksponatów.

Krótkie dzieje muzeum

Muzeum to zbudowano w latach 1843 – 1855 na słynnej Wyspie Muzeów, a ściślej południowej części Spreeinsel – Wyspy na Szprewie, gdyż omywają ją dwa nurty tej rzeki w centrum niemieckiej stolicy. Jego zaprojektowanie i wybudowanie otrzymał pruski architekt Friedrich August Stüler (1800-1865) gdy niemal zaraz po oddaniu do użytku sąsiedniego, nazwanego później Starym Muzeum, nie mieszczą się już eksponaty. Budowla ta uważane jest za wybitne osiągnięcie XIX-wiecznego budownictwa muzealnego, otwarta została dla publiczności w 1859 roku. Wystrój trzech kondygnacji wystawowych, m.in. słynne freski Kaulbacha na klatce schodowej, zrealizowali najważniejsi malarze berlińskiego późnego klasycyzmu.

View the embedded image gallery online at:
https://kurier365.pl/kultura/33257-berlin-jak-sfotografowa%C4%87-pi%C4%99kn%C4%85-nefretete.html#sigProIdf33411ae2d

Naloty bombowe w 1943 i 1945 roku uszkodziły gmach muzeum w 70%. I w czasach gdy Berlin stanowił „Hauptstadt der Deutsche Demokratische Republik” – Stolicę NRD, pozostawał zabezpieczoną ruiną. Dopiero po zjednoczeniu Niemiec podjęto jego odbudowę, którą w 1997 roku zlecono brytyjskiemu architektowi Davidowi Chipperfieldowi. Rewaloryzacja elewacji i większości wnętrz odbyła się z poszanowaniem historycznych śladów zabytku, chociaż jeżeli chodzi o te drugie nie bez krytycznej oceny. Inauguracji działalności odbudowanego Nowego Muzeum dokonała 16 października 2009 roku kanclerz Niemiec Angela Merkel.

Sztuka egipska oraz zbiory archeologiczne: prehistoryczne i wczesnego średniowiecza

Umieszczono w nim, na czterech poziomach gmachu, eksponaty sztuki staroegipskiej, wraz ze słynnym popiersiem egipskiej królowej Nofretete (Nefretiti) z 1345 roku p.n.e., czyli zbiory Muzeum Egipskiego – Ägyptisches Museum oraz archeologiczne z czasów prehistorycznych, starożytnych i wczesnego średniowiecza – Museum für Vor- und Frühgeschichte. Znawcy polecają zobaczenie w nim przede wszystkim Popiersia Nefretete, Berlińskiej Zielonej Głowy, Berlińskiego Złotego Kapelusza i Kolekcję Papirusów. Niżej napiszę o nich nieco więcej.

Muzeum w ładnie wydanym, dwustronnym folderze formatu A4, do trzech pierwszych z nich dodaje jeszcze: Chłopca z Xanten. Jest to posąg z brązu z rzymskiego Xanten odkryty w 1858 r. przez rybaków z Lüttigen i Bislich nad brzegiem Renu. Łosia z Hansaplatz. Jest to kompletny, długi na 240 i wysoki 190 cm, szkielet wymarłego łosia szeroko czołowego odkryty w 1956 r. podczas budowy linii metra U9 w Berlinie w pobliżu placu Hanzy. I gliniane naczynia oraz znajdujące się w nich srebrne ozdoby ze „Skarbu Priama” – „Schatz des Priamos”.

Kim byli Nefretete i Echnaton

Jeżeli ma się bardzo mało czasu, to wystarczy w tym muzeum zobaczyć tylko trzy pierwsze, najważniejsze eksponaty. Kierują do nich dyżurni muzealnych sal, ale najlepiej zwiedzać muzeum ze wspomnianym bezpłatnym folderem. Numerem jeden jest oczywiście tytułowa Nefretete (z trzema pisowniami imienia). Była ona, jak już wspomniałem, ukochaną żoną faraona Echnatona, matką ich 6 wspólnych córek i macochą (syna Echnatona i jego drugiej żony Kije) słynnego ze względu na baśniowe skarby znalezione w jego grobowcu, a nie roli w historii starożytnego Egiptu, Tutenchamona (Totenchamona).

View the embedded image gallery online at:
https://kurier365.pl/kultura/33257-berlin-jak-sfotografowa%C4%87-pi%C4%99kn%C4%85-nefretete.html#sigProIdbf7a5902c2

Na popiersiu Nefretete wyrzeźbionym w kamieniu i pomalowanym najprawdopodobniej przez rzeźbiarza Totmesa w roku 1345 p.n.e. przedstawiona została w nakryciu głowy przysługującym tylko faraonom. Odkryte zostało ono przez ekspedycję archeologiczną Ludwiga Borchardta w 1912 roku, ale publicznie pokazane dopiero w roku 1923. Parę słów warto poświęcić także Echnatonowi ze względu na jego rolę w historii starożytnego Egiptu i religii. Znany był pod czterema imionami, również jako Amenhotop IV, Amenophis, Achenaton, faraon z XVIII dynastii.

Sławne popiersie szczególnie chronione

Różne w źródłach są daty jego życia i panowania: od 1375 do 1334 r. p.n.e. Do historii przeszedł przede wszystkim jako ten, który wymyślił monoteizm – wiarę w jedynego boga i wprowadzał ją wspólnie z Nefretete. W wersji egipskiej Atona, który miał postać człowieka z głową sokoła, a jego symbolem było Słońce. Faraon ten został przeklęty przez kapłanów innych bogów egipskich, bo ich bóstwa zdegradował, zaś świątyniom oraz kapłanom odebrał znaczenie, władzę i dobrobyt. Spowodowało to później załamanie gospodarki Egiptu, ale to już inny temat. Ideę wyznawania monoteizmu przejęły później judaizm, chrześcijaństwo i islam.

Popiersie Nefretete umieszczone jest w kubicznej gablocie z pancernego szkła w sali 210 na II piętrze i styku pod kątem prostym z salą sąsiednią. Można je oglądać z bliska (byle nie dotykać szkła, bo uruchamia to alarm) dzięki temu zauważyłem dosyć znaczące uszkodzenia na krawędzi nakrycia głowy królowej i w jeszcze jednym miejscu, których oczywiście nie ma na kopiach, nie widać też na zdjęciach. Ale już z fotografowaniem najsłynniejszego eksponatu NM są problemy powodujące, że zwiedzający nie mają szans na zrobienie dobrego zdjęcia, nie mówiąc już o „selfi”.

Złoty Kapelusz i …

Fotografowanie, oczywiście tylko bez flesza, możliwe jest tylko z wyznaczonych miejsc, odległych od gabloty z popiersiem o kilkanaście kroków. Przy czym o ile ze smartfonów i telefonów komórkowych jakoś się to udaje, chociaż nie ostro (grube pancerne szkło gabloty i odbicia od niego innych zwiedzających) to z aparatów fotograficznych jest to już raczej niemożliwe. Kilkakrotnie próbowałem, z przeznaczonych do tego miejsc, zrobić zdjęcia moim Nikonem z teleobiektywem, ale… migawka odmawiała posłuszeństwa. Po raz pierwszy. Udało się zrobienie go małym aparacikiem Sony, ale jakość zdjęcia nie nadaje się do reprodukcji.

Drugim, naprawdę ciekawym eksponatem Nowego Muzeum jest wspomniany Berliński Złoty Kapelusz. Najcenniejszym w zbiorach sztuki Pre i Wczesnohistorycznej. Jest to przedmiot wykonany z cienkiej złotej blachy, ma kształt przypominający kilkudziesięciocentymetrowej wysokości szpiczasty kapelusza. W rzeczywistości był prawdopodobnie kalendarzem z epoki brązu (1000-800 lat p.n.e.) wykonanym w rejonie południowych Niemiec. Pochodzenie jego jest jednak nieznane, nabyty został przez Państwowe Muzea w Berlinie w roku 1996, wśród zbiorów pochodzących, jak się przypuszcza, z rabunkowych wykopalisk.

… Zielona Głowa

Trzeci z najcenniejszych „skarbów” NM, „Zielona Głowa”, określana również jako Berlińska, wykuta została około roku 400 p.n.e. z rzadkiej odmiany piaskowca o zielonej barwie. Oczywiście warto zobaczyć również „Chłopca”, „Łosia” i „Skarb Priama” zalecane przez muzeum, ale także sporo innych eksponatów. Zbiory egipskie, które zaczął gromadzić już Alexander von Humboldt (1769-1859), rozczarują tych, którzy widzieli je w muzeach egipskich, czy innych znaczących europejskich, zwłaszcza w Turynie. Ale jednak warto obejrzeć przynajmniej kilka rzeźb i innych artefaktów.

 

Dział: Kultura
Etykiety

Artykuły powiązane

Więcej w tej kategorii: « Mąż stanu, pisarz, encyklopedysta: 224 lata temu zmarł Ignacy Krasicki Juliusz Erazm Bolek „Abracadabra” – powrót po 15. Latach »
Powrót na górę
Social Icon Social Icon Social Icon Social Icon Social Icon

a