Opowieść Sławomira, strażaka, który na służbie stracił obie nogi, ale postanowił się nie poddawać i dla swojej żony i dzieci nauczył się żyć na nowo. Historia Patrycji i jej dwóch córeczek, osieroconych przez policjanta, Krzysztofa, który zginął podczas służby.
Te i inne, poruszające opowieści można przeczytać we wznowionym właśnie albumie Dorosnąć do śmierci. To dziewięć mocnych rozmów, które dziennikarka Magdalena Rigamonti przeprowadziła z najbliższymi poległych albo ciężko rannych na służbie. Dorosnąć do śmierci to książka o rodzinach, które w tragicznych okolicznościach straciły swoich bliskich. Dla nas to byli strażacy, żołnierze, policjanci, a dla nich tatusiowie, synowie, mężowie… Lektura tej książki w sposób drastyczny uzmysławia jaką cenę płacą bliscy tych, którzy na co dzień czuwają nad bezpieczeństwem naszym i naszego kraju. Każda rozmowa jest inna, każda trudna i pełna wspomnień. Każda jest opowieścią o czyimś „końcu świata”, o czyjejś stracie i tęsknocie. Każda jest też relacją o tym, jak poradzić sobie z nagłą śmiercią i chorobą najbliższych, jak zaakceptować to, co się wydarzyło i mimo żałoby próbować żyć normalnie.
Wszyscy bohaterowie albumu Dorosnąć do śmierci to podopieczni Fundacji Dorastaj z Nami, która od ponad 12 lat opiekuje się dziećmi poległych i poszkodowanych współczesnych Bohaterów: żołnierzy, strażaków, policjantów oraz ratowników górskich. Fundacja pomaga im wyjść z cienia rodzinnej tragedii, pamiętając przy tym, by spełnić ostatnią wolę każdego funkcjonariusza, który zginął na służbie: „Gdyby coś się stało, pamiętaj o moich dzieciach”.
Po raz pierwszy album Dorosnąć do śmierci ukazał się w 2016 roku. Dzisiaj, po siedmiu latach, z powodu jego wyjątkowości i ogromnej popularności, Fundacja Dorastaj z Nami zdecydowała o jego ponownej publikacji. Było to możliwe dzięki finansowaniu ze środków Fundacji PZU.
Fundacja Dorastaj z Nami oddaje w Państwa ręce publikację, w której Magdalena Rigamonti wysłuchała i w sposób niezwykle delikatny, a jednocześnie brutalnie prawdziwy, opisała historie rodzin – podopiecznych Fundacji, natomiast Maksymilian Rigamonti uzupełnił je zdjęciami z życia codziennego bohaterów.
Wobec tej lektury nie można pozostać obojętnym.
