56 minutowy film o Tadeuszu Górnym (1941 – 2016) powstał z inicjatywy córki Tadeusza Marty Górnej-Wiśniewskiej, Antoniego Szperlicha oraz Piotra Garbarczyka. Tadeusza Górnego wspominali m. in. Włodzimierz Nahorny, gen. Ryszard Siewierski, były Komendant Stołecznej Policji, który znał go z żeglarstwa, Rafał Skąpski dyrektor PIW I Prezes Polskiego Towarzystwa Wydawców Książki, Jacek Oryl, pisarka Barbara Kosmowska, Ewa Wiśniewska i Stefan Friedman – aktorzy, Zbigniew Benbenek szef ZPR-ów, Piotr Dobrołęcki i wielu innych.
Tadeusz Mściwój Górny – urodził się w 1941 roku w Warszawie. Z wykształcenia był muzykiem - flecistą, absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, dziennikarzem i redaktorem, popularyzatorem muzyki, jazzu, kultury ludowej i czytelnictwa.
http://kurier365.pl/kultura/25767-tadeusz-g%C3%B3rny-in-memoriam.html#sigProId1cae577910
Całe swoje dorosłe życie związany z miastem rodzinnym. W Warszawie uczył się i studiował, pracował jako nauczyciel, muzyk, urzędnik i dziennikarz, tutaj też podejmował szereg cennych inicjatyw w sferze kultury od założenia harcerskiej orkiestry symfonicznej po organizację i realizację Salonu Książki Historycznej KLIOTEKA w Muzeum Niepodległości, od Nagrody Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego IKAR i Nagrody Literackiej m. st. Warszawy do Warszawskich Targów Książki. Był też autorem książki o piosenkarce Urszuli Sipińskiej.
W latach 60. był animatorem stołecznej sceny jazzowej współpracując między innymi z „Jazz Forum”, „Jazzem” i „Ruchem Muzycznym”. Współpracował z Polskim Radiem m.in. w Studio Rytm, telewizją (Telewizyjny Ekran Młodych, Redakcja Rozrywki Programu I), był też sekretarzem redakcji i autorem artykułów publikowanych w "Jazz Forum", współpracował z "Jazzem" i "Ruchem Muzycznym". Zajmował się upowszechnianiem kultury w środowisku harcerskim i studenckim. Był działaczem studenckiego ruchu Pro Musica, a potem Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego. Pracował w Centralnym Ośrodku Metodyki Kultury, Ministerstwie Kultury i Sztuki, Narodowej Radzie Kultury. W latach 80-tych powrócił do dziennikarstwa - był redaktorem naczelnym “Poradnika Muzycznego” oraz zaangażował się w popularyzowanie kultury ludowej. Był między innymi inicjatorem wydawania poradnika Związku Młodzieży Wiejskiej „Kurenda” oraz jednym z założycieli „Sceny Ludowej”. Był inicjatorem i współorganizatorem (jako kierownik muzyczny i artystyczny) wielu imprez muzycznych m.in.: Jazz Jamboree (1966-68), Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego (1969), KRAM-u (1980), Harcerskiego Festiwalu Piosenki (1986-89), Festiwalu „Śpiewajmy Poezję” (1987), Festiwalu Piosenki Francuskiej (1987-91), Festiwalu „Eurofolk” i in.
Od 1991 roku praktycznie w całości poświęcił się popularyzacji czytelnictwa. Szczególną popularność przyniósł mu program „Książki z Górnej Półki”, który emitowany był na antenie TV Polsat (1993-1996), a potem w TVP SA (2002-2007). Prowadził także nocny program o literaturze w Polskim Radiu. Był sekretarzem jury Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, członkiem zarządu spółki „Targi Książki” oraz oraz inicjatorem i koordynatorem programowym Warszawskich Targów Książki.
Był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany za dokonania w dziedzinie upowszechniania kultury: w roku 2001 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy dziennikarskiej oraz za osiągnięcia w propagowaniu czytelnictwa jak również uhonorowany Srebrnym (2008 rok) oraz Złotym (2016 rok) Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W roku 2009 otrzymał honorową nagrodę „Złota Tarka”.
Tadeusz Górny zmarł w 2016 roku w wieku 75 lat. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim, kwatera 130/1/18.
