Na jej wystawach i wernisażach gromadzą się tłumy, każda sala zawsze za mała. Sukces towarzyski i artystyczny jak dotąd niezawodny (tfu, na psa urok). Ale pracuje na to Maria niezwykle ciężko. Od świtu w jej małej pracowni warczą pędzle, a ona równocześnie pierze, gotuje, piecze, czasem mimochodem urodzi dziecko i znowu pędzi od imprezy do pracowni, od pracowni do sponsora, z kuchni do salonu i jeszcze do przyjaciół, których ma mnóstwo, a potem goście u niej, bo dom z gościnności sławny i tak na okrągło. A jak wspaniale gotuje i piecze! Ale to przecież także dzisiaj dziedzina twórczości artystycznej.
Nie tylko Warszawa zna jej twórczość; od Lublina po Norwegię, od Krakowa do Sztokholmu, od Pragi po Hiszpanię, od Sofii po Dallas. Rozmyślają z powagą w ostatnim mieście: jakie wydarzenie było tu najważniejsze? Śmierć Kennedyʹego czy wystawa Kluzowej? Różnie o tym prawią. Faktem jest jednak, że w przeciągu nie tak wielu lat miała malarka około osiemdziesięciu wystaw; ilość niebywała. A wszystkie wnosiły coś nowego i ciekawego, co samo przez się jest szczególne, zważywszy, że Wollenberg-Kluzowa ma styl wyraźnie ukształtowany, łatwo rozpoznawalny, bardzo osobisty. A jednak się nie powtarza.
Jest chyba najbardziej znaną polską kolorystką, jeśli nie liczyć jej bardzo dostojnych nauczycieli. A jest uczennicą sławnego Tadeusza Dominika, ten zaś z kolei terminował u kapistów, których koloryzm sięga do impresjonistów. Tak więc Kluzowa jest spadkobierczynią jednego z najważniejszych wątków malarskich stu kilkudziesięciu lat i ma już w tym wątku miejsce własne.(...). Piotr Kuncewicz, 1993 r.
Całość tutaj.
Maria Wollenberg-Kluza studiowała na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1973 roku otrzymała dyplom z malarstwa z wyróżnieniem oraz aneks do dyplomu z tkaniny artystycznej. Pierwszą wystawę indywidualną swoich prac zorganizowała w 1967 roku.W swej twórczości podejmuje tematy ludzkiego życia, są to obrazy metaforyczne, zmuszające do przemyśleń. Dla głębszego oddania swych wizji stosuje bogatą kolorystykę. Stara się skłaniać odbiorcę do osobistych refleksji. Malarstwo to jest zakorzenione w tzw. polskim koloryzmie, nawiązuje do polskiego symbolizmu, choć charakteryzuje się silną ekspresją i współczesnym rozumieniem sztuki.
Poniżej wywiad z Marią Wollenberg-Kluzową z cyklu "Artyści o sobie":
{jumi [*7]}
