Zbiór przekazany przez córkę autora Ewę Budrewicz-Wałaszewską do kolekcji muzeum liczy 540 zdjęć i 550 negatywów. Olgierd Budrewicz był ciekawym świata obserwatorem. Fotografował ludzi, zdarzenia, architekturę. Oczywiście na pierwszym planie zawsze były osoby mu bliskie. Jego obiektyw, chociaż był amatorem, zawsze wychwytywał coś interesującego - powiedział dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego Jan Ołdakowski.
Córka autora zdjęć podkreśliła, że jej ojciec miał żyłkę fotoreportera właściwie od najmłodszych lat, bo pierwsze fotografie wykonywał jako nastolatek.
- Potem przyszedł czas okupacji, kiedy nie wolno było robić zdjęć, do czego się oczywiście nie stosował. Kolekcję zamykają fotografie powojenne ukazujące m.in. zniszczoną stolicę. Towarzyszą im zdjęcia z wyjazdów nad morze, w góry, a także do Pragi czeskiej. Ojciec brał udział w Powstaniu na Żoliborzu i czuł się zawsze przede wszystkim żoliborzaninem. I większość tych zdjęć jest właśnie z Żoliborza. Możemy zobaczyć dom, w którym mieszkał czy galerie z tyłu ul. Mickiewicza, gdzie mieszkała moja matka. W ogóle jest tu sporo zdjęć rodziców, którzy poznali się właśnie podczas okupacji - mówiła Ewa Budrewicz-Wałaszewska.
Zaznaczyła, że jej ojciec brał udział w Powstaniu, nigdy jednak nie rozmawiał z nikim o jego sensie, ponieważ uważał, że było wydarzeniem, które musiało nastąpić i nie czuł się z powodu uczestnictwa w nim bohaterem. - Jednak z perspektywy czasu myślę, że trochę za mało mi o tym opowiadał, chociaż i tak byłam wychowywana w takim kulcie Powstania - dodała.
Przed obchodami rocznicy Powstania prawie 200 najciekawszych zdjęć znajdzie się na stronie Fototeki muzeum. Wszystkie zostaną poddane digitalizacji, konserwacji i w przyszłości będą prezentowane na ekspozycji placówki.
Olgierd Budrewicz urodził się 10 lutego 1923 r. w Warszawie. Był absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, podczas II wojny był żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstania Warszawskiego na Żoliborzu. Na tajnych kompletach rozpoczął studia prawnicze, które ukończył po wojnie. Nie pracował jednak w zawodzie. Został reporterem warszawskich gazet m.in. Przekroju, Tygodnika Warszawskiego i Słowa Powszechnego.
W 1956 r. Budrewiczowi udało się wyjechać z Polski. Na statku handlowym, jako praktykant sypiący węgiel pod kotły, dotarł do Kairu i Bejrutu. To właśnie z Bejrutu wysłał pierwszy artykuł do Przekroju i został korespondentem pisma. Budrewicz dotarł do ponad 160 państw, do niektórych jako pierwszy polski dziennikarz. Wydał ponad 20 książek, w których opisywał wielkie miasta, przedstawiał niezwykłych ludzi, z którymi się przyjaźnił.
Był wielokrotnie odznaczany za zasługi m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i złotym medalem Gloria Artis. Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Związku Literatów Polskich, ZAIKS-u, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Oddziału Polskiego The Explorers Club. Zmarł 20 listopada 2011 r.
http://platine.pl
{jumi [*8]}