Podół, chociaż niektórzy autorzy polskich przewodników piszą o nim Padół, co mnie kojarzy się jednak „z tym łez padołem”, a było to przecież początkowo zamożne kijowskie podgrodzie, jest dzielnicą położoną między podnóżami wzgórz, na których wyrosła stolica Rusi Kijowskiej, a później Ukrainy na prawym brzegiem Dniepru.

Miejsce to, najstarsza zachowana w Europie Wschodniej świątynia prawosławna, a zarazem wspaniały, liczący niemal dziesięć wieków zabytek architektury i sztuki od czasów Rusi Kijowskiej po XVIII wiek, ma w sobie jakąś magię. Chyba nie tylko dla mnie, chociaż to od niej zaczęła się, niemal sześć dekad temu i trwająca nadal, moja fascynacja Kijowem. Pamiętam ten moment tak dokładnie, jak gdyby zdarzyło się to wczoraj.

W 1962 roku, z okazji 300-lecia założenia miasta, władze zmieniły jego starą polską nazwę Stanisławów, a ściślej zmodyfikowaną w 1939 r. przez radzieckich okupantów wersję Stanisław, na Iwano-Frankiwśk. Na cześć największego ukraińskiego pisarza przełomu XIX i XX wieku Iwana Franka (1856-1916), z pochodzenia zresztą pół Polaka i pół Niemca, piszącego w trzech językach. Który ze Stanisławowem miał tylko tyle wspólnego, że „często w nim bywał".

Do Suzdala, jednego z 10 zabytkowych staroruskich miast leżących na słynnym Złotym Pierścieniu otaczającym Moskwę, w pobliżu – to zaledwie ok. 30 km – Włodzimierza nad Klaźmią, docieram późno wieczorem.

W wydawnictwie BOSZ ukazała się kolejna, wspaniała pozycja. Rewelacyjny album poświęcony Rosji, a przede wszystkim jej architekturze na przestrzeni dziejów.

W okolicach Sankt Petersburga znajduje się pięć dawnych carskich zespołów pałacowych z pięknymi ogrodami.

Plac jest niewiele większy od Rynku Staromiejskiego w Warszawie. Ale to, od ponad 8 wieków, duchowe serce Rosji. W jego trzech narożnikach stoją najważniejsze i najsłynniejsze sobory – prawosławne odpowiedniki katedr.

Nad jeziorem Duś na Mazurach, w Wojnowie w pobliżu Piszu, znajduje się prawosławny – odłamu staroobrzędowców – klasztor p.w. Świętej Trójcy i Zbawiciela. A ściślej były klasztor, bo już w tym charakterze nieczynny.

Na samotnym wzgórzu odcinającym się od otaczającej go równiny wznosi się, widoczny z odległości kilku kilometrów, zamek Palanka, czy jak mówią Ukraińcy - Pałanka, a Węgrzy - Vár Palánka.