7 marca 1949 r. został stracony wraz z sześcioma podkomendnymi – żołnierzami Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Podstawą rozstrzelania był wyrok Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie, chyba najbardziej krwawego trybunału śmierci w stalinowskiej Polsce. Tak zginął Hieronim Dekutowski „Zapora”, jeden z najsłynniejszych bohaterów antysowieckiej partyzantki, najbardziej znany i poszukiwany przez szwadrony NKWD i UB żołnierz Lubelszczyzny.

Żołnierze Wyklęci to ci, którzy chcieli Polski wolnej i niepodległej, bez okupacji sowieckiej. Walczyli z komunistami mniej więcej do połowy lat 50. Jako żołnierze przedwojennej Polski stanowili łącznik między II Rzeczpospolitą a narastającym w PRL-u oporem, który ujawnił się w latach 1956, 1968, 1976. Byli pionierami tej drogi, której ukoronowaniem stało się zwycięstwo Solidarności.