Organizacją tej kończącej karnawał imprezy zajmują się grupy chłopców i młodych mężczyzn (chociaż ostatnio pojawiają się wśród nich także dziewczęta) zorganizowanych w Towarzystwa Laufariji. Nowi adepci dopuszczani są do przygotowań pod warunkiem zaangażowania w szycie kostiumów, które w odróżnieniu od masek muszą być każdego roku nowe. Wykonane z piór, liści gałązek drzew iglatych, mchu lub słomy naszywanych na zgrzebne płótno (niektóre kostiumy ważą po kilkanaście i więcej kilogramów!) ławo się niszczą podczas szalonej zabawy.
{gallery}20481{/gallery}
Zdaniem etnografów ponad stuletnia już tradycja zapustnych masek wywodzi się z południowego Tyrolu, a Lauferei po niemiecku oznacza bieganinę. Karnawałowa impreza odbywa się w ostatnią niedzielę karnawału i we wtorkowe zapusty przed Środa Popielcową. Główną personą jest Pust w rogatej masce, ubrany w ważącą kilkdziesiąt kilogramów szatę z mchu. Pust symbolizuje złą zimę i stary rok, oskarżany jest przez ludzi o wiele nieszczęść i zbrodni. Winien jest złych zbiorów, niepogody i innych problemów. W paradzie ulicami miasteczka przechodzi poprzedzony orkiestrą akordeonistów pochód różnorodnych postaci, pośród których szaleją kudłate stwory z kijami w rękach. Idą w nim postacie symbolizujące rozmaite rzemiosła, jak Piekarz, Dekarz czy Handlarz drewnem. Znajdziemy tu także Pijaka i jego żonę, Wzgardliwca, Niedobrego chłopca, Diabła, Kataryniarza, Muzyka akordeonistę, Babę, Pasterza, a nawet słomiane Chochoły i Drzewa. Ważną postacią jest Starzec w stroju słoweńskim i kapeluszu z szerokim rondem. Podczas przedstawienia tylko on się odzywa, reszta uczestników milczy. W finale przedstawienia Starzec dokonuje egzekucji na Puście, a trumna z ciałem winowajcy zostaje wyniesiona w nieznane miejsce.
Jeśli ktoś nie zdąży na to słynne przedstawienie może obejrzeć maski w miejscowym muzeum.
