Będąc w Ciudad Mexico warto wygospodarować trochę czasu aby je zwiedzić. Zarówno ze względu na klasę jego zbiorów, jak i nowoczesną architekturę. W niej najsławniejszy jest ogromny betonowy dach o rozmiarach 11 na 84 metry, pokrywający część wewnętrznego patio. Wsparty tylko na jednym słupie nośnym pokrytym płaskorzeźbami w bazalcie. Będącym zarazem... fontanną zraszającą powietrze w upalne dni.
Jest to prawdopodobnie nadal największa na świecie tak ogromna betonowa płaszczyzna utrzymywana na jednej podporze. Z patio są wejścia do 12 sal sal wystawowych na parterze oraz kolejnych na piętrze. W trzech pierwszych wprowadzających wystawione są znaleziska archeologiczne w układzie chronologicznym, przedstawiające rozwój historyczny Mezoameryki. Od obecnego Meksyku północnego aż po Honduras i Salwador. Następnie dzieje poszczególnych meksykańskich kultur. W kolejnych okres przed klasyczny, od około 1700 roku p.n.e., i pochodzaca z niego ceramika, w tym figurki. Dalej zaś poszczególne kultury.
Galeria Azteków
Teotihuacánu (II-VIII w. n.e.) z tego azteckiego miasta i jego okolic.
Z monumentalntymi kamiennymi posągami oraz odkopanymi detalami architektonicznymi. Największa i najbogatsza jest Galeria Azteków, w ktorej zobaczyć można slynny Kamień Słonca mylony czesto ze wzglęu na kształt, rozmiary oraz wykute na nich znaki, z Kalendarzem Majów. A także wielkie rzeźby kamienne i mniejsze z polerowanego obsydianu, tarcze wykonane ze skór zwierząt i piór ptaków, obiekty kultu oraz wyroby rzemiosła artystycznego. Kolejno Tolteków słynnych ze sztuki wojennej, także z ogromnym kamiennym posągiem wojownika zwanego Atlantem.
Kultury Oaxaca – dwu wielkich ludów tego obszaru: Zapoteków i Misteków, z ekspozycją m.in. polichromowanej ceramiki, ozdob i bizuterii. W sali prezetującej znaleziska na wybrzezu Zatoki Meksykańskiej stoją m.in. ogromne kamienne głowy preklasycznej kultury Olmeków (1200-600 r. p.n.e) oraz wykonywane przez nich w kamieniach mniejsze głowy i figurki. Obok zaś pozostalości po Totonakach, ktorzy wytwarzali m.in. charakterystyczne „jarzma" o ciągle nieznanym przeznaczeniu. Oraz po Huastekach uznawanych za najdoskonalszych w tamtych czasach wytwórcach ceramiki z gliny oraz ozdob i innych przedmiotów z kości i muszli.
Kultura Majów
Bogato reprezentowana jest kultura Majów należacych obok Azteków do najbardziej znanych ludów prekolubijskich obszarów Meksyku. Ich dodam, bezpośredni potomkowie żyją nadal w kilku wioskach na Jukatanie i o których napiszę osobno. Po Majach, których cywilizacja upadła w sposób dotychczas w pełni nie wyjaśniony, pozostały szczególnie cenne rzeźbione stelle, nadproża budynków i wykute w kamieniach głowy. Ekspozycję na parterze muzeum zamykają – chociaż każdą z sal można zwiedzać w dowolnej kolejności – zbiory kultur pustynnych, północnych obszarów Meksyku północnego i zachodniego, tak zwanych oazowych.
{gallery}17325{/gallery}
Pozostawiły po sobie ceramikę z pięknymi wzorami, miedziane i turkusowe ozdoby oraz wyroby z innych metali, m.in. bizuterię srebrną i złotą. Jak już wspomniałem, muzeum prezentuje poszczególne kultury prekolumbijskie. Zwiedzanie go stanowi więc wspaniałą lekcję ich dziejów nie tylko dla często tu przychodzących wycieczek szkolnych. Ale posiada eksponaty nie tylko dotyczące Meksyku. Ekspozycja nawiązuje bowiem do dziejów ludzkości i można w niej obejrzeć również replikę szkieletu naszej pra-pra-pra...babki „Lucy".
Indiańska etnologia
Tak nazwano Australopitthecusa Afarensis sprzed 3,5 mln lat, znalezionego w regionie Hadaru, obecnie w Etiopii. Obok stoi rekonstukcja jej całej, owłosionej postaci. Oglądam i fotografuję ją oraz inne eksponaty, szczególnie budzące moje zainteresowanie. Kamienny posąg bogini wody Chalchiuhtlicue, żony boga deszczu Tlaloca. Kamienne maski pogrzebowe – „Wieczne twarze". Wielką, kamienną, zdobioną muszlę. Kamienne i ceramiczne figurki. Kamień Słoneczny („Krąg Solarny"). Kalendarz Azteków z mapą układu słonecznego w końcu XV w. 24-tonową rzeźbę z tego samego okresu – „Głowę orła" – Coydxauhqui wykonaną z okazji narodzin 5-tego Słońca.
Xiucoatl – mityczne zwierzę według kosmogonii meksykańskiej. I wiele innych obiektów. Na piętrze muzeum, w jedenastu połączonych ze soba sal znajduje się kolekcja etnologiczna. Prezentująca różne aspekty tutejszej etnologii. Religię, życie domowe, sztukę, ubiory, święta kilkudziesięciu kultur rodzimych, które przetrwały do naszych czasów. To kolejna, już trochę inna lekcja przybliżająca zwiedzającym ten rozległy i cekawy kraj oraz jego dzieje i jego społeczeństwo. Wychodząc z muzeum zatrzymuję się jeszcze na chwilę, aby zobaczyć stojący na zewnątrz, na lewo od wejścia, gigantyczny posąg boga deszczu.
