Jan Alfred Szczepański w swojej książce „Przygody ze skałą, dziewczyną i śmiercią" napisał o tym miejscu tak: - głowa Łomnicy przydeptana butem stacji szczytowej. On chodził po Tatrach, gdy szczyt był jeszcze nieskalany budynkiem. Podobnie jak okolice Łomnickiego Stawu, nad którm stoi teraz restauracja, stacja kolejki i obserwatorium.
Budowę kolejki rozpoczęto w roku 1936 a ukończono w 1940. Początkowo na szczycie funkcjonowało obserwatorium meteorologiczne (Meteorolocky obserwatorium na Lomnickim śtitie). Od 1 października 1940 roku (z przerwą od stycznia 1945 do końca 1946 roku) prowadzono tutaj obserwacje pogodowe. W latach 1956-62 wybudowano nowe skrzydło budynku z kopułą astronomiczną i od 1960 roku działa na Łomnicy obserwatorium astronomiczne będące filią obserwatorium przy Łomnickim Stawie. Obserwatorium to jest jednym z nielicznych na świecie, skąd można zbadać słoneczną koronę (do tego konieczna jest lokalizacja ponad 2000 metrów nad poziomem morza). Łomnicę otaczają trzy doliny: od południowego zachodu i zachodu – Dolina Małęj Zimnej Wody wraz z Doliną Pięciu Stawów Spiskich; od północy – Dolina Dzika (odnoga Doliny Kieżmarskiej) wraz z Miedzianą Kotliną; od północnego wschodu – Dolina Łomnicka. Pierwszego udokumentowanego wejścia na szczyt dokonał Robert Towson z przewodnikami 17.08.1793 roku. Zimą jako pierwszy stanął na Łomnicy Theodor Wundt oraz Jakob Horvay (27.12.1892 r). Około 1805 roku wspiął się na Łomnicę Stanisław Staszic. Nocował na szczycie „dla zrobienie sobie doświadczeń magnesu na tutejszym najwyższym wierzchołku Karpatów". Dość długo, ze względu na wyniosłą sylwetkę to Łomnica właśnie uchodziła za najwyższy szczyt tatrzański.
W latach 1936 – 40, oprócz wspomnianego budynku, zbudowano również kolejkę linową na Łomnicę.
Ze stacji nad Kamiennym Stawem przy słonecznej pogodzie koniecznie można wyjechać wagonikiem na szczyt Łomnicy. Widoki z tarasu widokowego Królowej Tatr zaliczane są do jednych z piękniejszych w całych Tatrach. Gdy szczęście, co do pogody nam dopisze widzimy stąd ponad dwieście szczytów. Z jednej strony pasmo Tatr Bielskich, bliżej nas Kieżmarski, Jagnięcy, Kołowy. Z drugiej strony pięknie prezentuje się masyw Gierlacha. W dole możemy wypatrzyć Dolinę Pięciu Stawów Spiskich i schronisko Tery'ego.
Pobyt na szczycie trwa 50 minut, czasu wystarczy, by nasycić oczy widokami, urządzić sesję zdjęciową – szczególnym powodzeniem cieszy się kładka zawieszona nad kilkusetmetrową przepaścią.
Od kilku lat szczególnym powodzeniem cieszy się 4-osobowy apartament. Pobyt w nim (wliczone są bilety na wjazd i zjazd kolejką, powitalny drink, kolacja, nocleg i śniadanie) kosztuje 500 euro za cały apartament. Rezerwacji trzeba dokonywać z 3-miesięcznym wyprzedzeniem. Oczywiście, w wypadku pogorszenia pogody i braku możliwości zjazdu kolejki, koszty pobytu ponoszą gospodarze.
www.vt.sk
www.vysoketatry.sk
{jumi [*28]}
