W zaproszeniu na wernisaż otwarcia przeczytałem: „Ekspozycja Mihaeli Aroyo jest próbą dokumentacyjnego zbadania tematu ludności bułgarskiej w regionie geograficznym Besarabii. Jest to wieloetniczny obszar położony na terytorium Ukrainy i Mołdawii, w którym żyją Ukraińcy, Mołdawianie, Rosjanie, Bułgarzy, Gagauzi, Rumuni i Albańczycy. Obecnie w Besarabii od 250 do 300 tysięcy osób identyfikuje się jako Bułgarzy.
Mihaela Aroyo to fotografka reprezentująca nurt dokumentalny. Jej zdjęcia zostały opublikowane w takich wydaniach jak The New Yorker, National Geographic i Die Zeit. Mihaela dokumentuje kulturę i bada tożsamość narodową bułgarskiej diaspory w Besarabii, kładąc akcent na historię tego regionu”.
Nie tylko zdjęcia, ale również wypowiedzi mieszkańców Besarabii
Na wystawie można obejrzeć kilkadziesiąt kolorowych, powiększonych do dużych formatów, zdjęć na ten temat. Poza opisami, czego dotyczą, znajdują się wśród nich też cytaty, w tłumaczeniu również na język polski, bułgarskich mieszkanek i mieszkańców Besarabii. Np. „Tutaj, w Besarabii, w zależności od tego, do którego kraju należało nasze terytorium, język państwowy zawsze był inny – rosyjski, rumuński lub ukraiński. Tak więc ludzie biegle posługują się co najmniej dwoma lub trzema językami. Biegle, aby się realizować, aby odnosić sukcesy. Bułgarzy w Besarabii od 200 lat zachowują język, tradycje, zwyczaje, cały czas kultywując ciężką pracę i naukę. Natalia, Ukraina.”
Lub: „Naszą motywacją jest miłość do krainy ojczystej z silnym pragnieniem podniesienia jej na duchu i pokazania jej piękna i bogactwa. To nasza ojczysta ziemia na której dorastaliśmy i której jesteśmy wdzięczni. Niestety, większość z nas wyjeżdża z wiosek w poszukiwaniu lepszego życia w miastach lub zagranicą…”. I chyba tej samej besarabskiej Bułgarki to, które stało się tytułem wystawy „Nie wiem, w jakim języku myślę, ale śnię po bułgarsku. Daria, Ukraina.” W wernisażu uczestniczyła autorka zdjęć. W jej obszernym biogramie umieszczonym, również w dwu językach, na wprost wejścia do sali wystawowej, czytam m.in.:
Prezentacja autorki
„Mihaela Aroyo to fotografka reprezentująca nurt dokumentalny. Urodzona w 1993 roku w Warnie, swoją drogę zawodową rozpoczęła w 2014 roku jako stażystka w wydawnictwie „Trud”. W latach 2017-2018 była pracownikiem etatowym w Agencji „Bulfoto”. Od 2020 roku pracuje jako freelancerka i zajmuje się takimi tematami jak: tożsamość kulturowa, historia, folklor i środowisko naturalne. Od 2023 roku wykłada w Warnie fotografię. Michaela studiowała fotografię na Nowym Bułgarskim Uniwersytecie, gdzie w 2018 roku uzyskała tytuł licencjacki, natomiast w 2025 roku uzyskała tytuł magistra historii na Uniwersytecie im. świętych Cyryla i Metodego w Wielkim Tyrnowie.
Wystawa „Śnię po bułgarsku” jest próbą dokumentacyjnego zbadania tematu ludności bułgarskiej w regionie geograficznym Besarabii… Osiedlenie się na tym terytorium było wynikiem szeregu wydarzeń politycznych i sporów militarnych miedzy Imperium Rosyjskim i Imperium Otomańskim w XIX wieku. Od tego czasu Bułgarzy besarabscy zapuścili korzenie w tym regionie i przejęli elementy z innych kultur. Jednak do dziś pielęgnują swój ojczysty język i tradycje.
Kilka informacji o projekcie
W 2023 roku projekt „Śnię po bułgarsku” zdobył nagrodę przyznawaną przez Magnum Foundation uzyskując drugie miejsce w Inge Morath Award… W tym samym roku Michaela zdobyła nagrodę w The Everyday Projects… Do chwili obecnej projekt „Śnię po bułgarsku” był prezentowany w Wołgogradzie w Ukrainie (2021), w wioskach Tenewo i Golica w Bułgarii, na wystawach organizowanych przez Fundację „Amfora” w Sofii i Warnie… Mihaela Aroyo dokumentuje kulturę i bada tożsamość narodową bułgarskiej diaspory w Besarabii, kładąc akcent na historię tego regionu.
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
-
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
Wystawia w BIK „Śnię po bułgarsku”
https://kurier365.pl/globtroter/33275-warszawa-bu%C5%82garska-diaspora-w-besarabii-%E2%80%93-wystawa-w-bik.html#sigProIdc15db704be
W przeciągu pięciu lat odwiedziła ona ponad 60 miejscowości, wśród mieszkańców których przeważa ludność bułgarska. W czasie swoich 15 podróży fotografowała tradycje, codzienne życie tych społeczności oraz nawiązywała przyjaźnie. Jednocześnie nagrywała wywiady, pieśni i wiersze prezentowane przez członków tych społeczności….”.
Uroczystość otwarcia wystawy
Wernisaż zainaugurował dyrektor BIK dr Petar Lyanguzov, a wystawę otworzyła J.E. Pani Margarita Ganeva, ambasadorka Bułgarii w Polsce, nie tylko dziękując autorce zdjęć, zaś gościom za przybycie, ale również mówiąc o historii tego regionu oraz bułgarskiej diasporze. Głos zabrała również J.E. Pani Violeta Agrici, nowa – od 7 marca br. – ambasadorka Mołdawii w Polsce, kraju, w którym żyje duża diaspora bułgarska. Krótko swoje prace przedstawiła autorka zdjęć, oprowadzając następnie oficjalnych gości po ekspozycji. Wystawa czynna będzie do końca kwietnia, a wstęp na nią jest wolny w dniach i godzinach pracy Bułgarskiego Instytutu Kultury w Alejach Ujazdowskich 33/35.
