Najprostsza odpowiedź jest krótka: promienie słoneczne potrzebują 8 minut i 20 sekund, by dotrzeć do Ziemi. Jeśli Słońce nagle zniknęłoby z wszechświata (choć to nie może się wydarzyć, nie panikujcie), to po mniej więcej ośmiu minutach zorientowalibyście się, że trzeba się cieplej ubrać.
A oto nieco matematyki. Ziemia krąży wokół Słońca na dystansie ok. 150 mln km. Światło porusza się z prędkością 300.000 km/s. Podzielmy te dane przez siebie i otrzymamy 500 sekund, czyli 8 minut i 20 sekund.
Ale jest to uśredniony wynik. Należy pamiętać, że nasza planeta krąży po eliptycznej orbicie Słońca, a jej odległość waha się od 147 do 152 mln km. Podczas odległości najbliższej Ziemi światło słoneczne potrzebuje jedynie 490 sekund, aby do niej dotrzeć. W punkcie najbardziej odległym ta podróż zajmuje 507 sekund.
Sprawa światła robi się jednak jeszcze bardziej interesująca, gdy weźmiemy pod uwagę, że światło przemierza jeszcze drogę wewnątrz Słońca. Zapewne wiecie, że fotony są tworzone w reakcjach termojądrowych wewnątrz jądra Słońca. Zaczynają się jak promieniowanie gamma, a następnie są emitowane i absorbowane niezliczoną ilość razy w strefie promienistej Słońca, wędrując wewnątrz masywnej gwiazdy, zanim w końcu dotrą do jej powierzchni. Jednak prawdopodobnie nie wiecie tego, że fotony oślepiające Wasze oczy powstały dziesiątki tysięcy lat temu i trwało bardzo długo, nim zostały one wyemitowane przez Słońce. W momencie gdy tylko uda im się opuścić powierzchnię Słońca, to zajmuje im krótkie 8 minut by pokonać olbrzymią odleglość do Ziemi. Czyli jeżeli patrzycie w przestrzeń kosmiczną, to tak jakbyście patrzyli w przeszłość.
Światło, które dociera do Was z ekranu monitora powstało nanosekundy temu. Światło odbite z Księżyca potrzebuje jedynie kilku sekund, by dotrzeć do Ziemi. Słońce znajduje się nieco ponad 8 minut świetlnych stąd. Tym samym, jeżeli światło najbliższej nam gwiazdy (oprócz Słońca) Alpha Centauri dociera do nas ponad 4 lata, to to co widzimy na niebie jest gwiazdą sprzed 4 lat.
Oczywiście istnieją galaktyki miliony lat świetlnych od nas, co oznacza, że światło opuściło powierzchnię tych gwiazd miliony lat temu. Na przykład galaktyka M109 znajduje się około 83.500.000 lat świetlnych stąd.
Jeżeli kosmici żyliby na tych galaktykach i posiadali na tyle mocne teleskopy, to zobaczyliby Ziemię jak wyglądała ona w przeszłości. Mogliby nawet zobaczyć dinozaury chodzące po naszej planecie.
{jumi [*7]}
