Natychmiast znalazła naśladowców wśród okolicznych mieszkańców, którzy uznali, że w ten właśnie sposób mogą zademonstrować swoją odwagę i dzielność. Specyficzny element folkloru wyspy przybliżyła światu ekipa dziennikarzy "National Geographic", którzy opisali je w styczniowym numerze tego miesięcznika z 1955 roku. Artykuł zmobilizował członków Uniwersyteckiego Klubu Niebezpiecznych Sportów w Oksfordzie do podjęcia podobnych prób na własnym terenie. W 1979 roku kilku jego członków oddało słynny skok z 75-metrowej wysokości mostu Clifton w Bristolu. Wydarzenie to miało uroczystą oprawę, a jego bohaterowie przyodziani byli w smokingi i cylindry. Powtórka nastąpiła również w bardzo widowiskowej scenerii, a jej miejscem był most Golden Gate w San Francisco.
Za ojca komercyjnego bungee uważa się Nowozelandczyka Alana Johna "AJ" Hacketta, który pierwszy skok wykonał w 1986 r. z mostu w Auckland. Rok później skoczył z wieży Eiffle'a, zaś w 1988 r., na moście Kawarau na Wyspie Południowej w Nowej Zelandii zaczął organizować pierwsze w świecie skoki dla klientów. Oprócz klasycznych skoków z mostów czy dźwigów zaczęto proponować inne odmiany bungee: skoki z helikoptera, z balonów i budynków, skoki na zasadzie wahadła czy bungee rocket, gdzie człowiek jest wystrzeliwany na linie niczym z procy. W USA Bungee Adventure oferował możliwość wykonania skoków nie tylko z mostów, ale także z konstruowanych w tym celu wież, platform, a nawet z balonów.
W 1995 roku skoki na linie weszły do programu corocznie rozgrywanego konkursu sportów ekstremalnych. Wzięło w nim wtedy udział 30 skoczków, a pula nagród wynosiła 40 000 $. Z roku na rok obie te liczby rosną, a i prezentowany przez uczestników sprzęt idzie w ślad za rozwojem technologii.
www.naszanowazelandia.pl
www.skokinabungee.pl
{jumi [*6]} -