Luis Barreiro z Uniwersytetu Montrealskiego w Kanadzie, wraz ze swoim zespołem zidentyfikował 16 regionów genomu związanych z niedoborem wzrostu u Pigmejów Batwa z Ugandy. Następnie porównano te regiony wśród 169. pigmejów Batwa oraz 74. pigmejów Baka, również z Afryki Zachodniej.
- W obu plemionach zróżnicowanie genomu odpowiadającego za niski wzrost było duże, ale nie pokrywało się - mówi Barreiro. Sugeruje to, że niski wzrost wcale nie musi pochodzić od jednego, pigmejskiego przodka, tylko wyewolulował odrębnie dwa razy.
Luis Barreiro twierdzi, że pigmeizm daje ewolucyjną przewagę, ponieważ pigmeje żyją prawie wyłącznie w lasach deszczowych. - Jeśli jesteś mały, dużo łatwiej ci poruszać się między gałęziami w dżungli - mówi. Jego zespół śledził pigmejów w lasach na Filipinach i w Ugandzie. - Mniejsi ludzie schylali się mniej, pocili się mniej i tym samym zużywali mniejszą ilość energii - dodał.
- Może też być jednak tak, że lasy deszczowe są na tyle niebezpieczne, że ludzie muszą wcześniej osiągać dojrzałość płciową, aby być pewnym reprodukcji - mówi Oscar Lao z Centrum Medycznego Uniwersytetu Erazma w Rotterdamie. To by spowodowało wcześniejsze zatrzymanie procesu wzrostu i obniżenie średniej.
