Leszek Dawid
Za reżyserię filmu „Jesteś Bogiem", za trafienie w swój czas i przyciągnięcie tłumów. Za niezwykłą w polskim kinie dokumentalną czystość i autentyzm w obrazie o legendarnych hip-hopowcach.
Marcin Dorociński
Za główne role w filmach „Róża" i „Obława". Za absolutny słuch aktorski, który chroni go przed komercją i tandetą. I za to, że rozwija się z roku na rok, z filmu na film.
Marcin Krzyształowicz
Za reżyserię filmu „Obława", który okazał się największą niespodzianką sezonu. Za nieschematyczne spojrzenie na historię i ostrzeżenie przed wydawaniem pochopnych sądów o czasach wojny.
Literatura:
Kaja Malanowska
Za wnikliwość psychologiczną, nieosłabiającą trafnych obserwacji społecznych. Malanowska potwierdziła swoją renomę jako pisarka stanów depresyjnych, obsesji, pracy nad powrotem do życia, przynależnym codzienności.
Zośka Papużanka
Za udowodnienie, że nawet w dosyć już wyeksploatowany temat, jakim jest problem dysfunkcjonalnych rodzin, można tchnąć nowego ducha. Stylistycznego.
Szczepan Twardoch
Za „Morfinę" - powieść wybitną. Na nudnym, szarym tle tożsamościowych dociekań polskiej literatury ostatnich lat ponura groteska Twardocha lśni niczym szlachetny kamień.
Muzyka Popularna:
Małe Instrumenty
Za udowadnianie, że muzyka może być zarazem wesoła i poważna i że kryje się wszędzie. Za stworzenie odrębnego muzycznego świata, który wbrew pozorom swej osobności rozwija w komunikatywnej formie intuicje awangard modernizmu.
Marcin Masecki
Za to, że jako błyskotliwy pianista i kompozytor erudyta z humorem, inteligencją i bezczelnym wdziękiem wywraca i przedefiniowuje muzyczne kanony.
Très.b
Za to, że zespół świetnie łączy melodyjność i nastrój z energią i precyzją. Za inteligentną muzykę pop - gawędziarską, intymną, skromną, która wypełnia lukę na naszej scenie indie rockowej.
Muzyka Poważna:
Wojciech Blecharz
Za niestrudzone poszukiwanie tożsamości i własnego języka muzycznego. Za ciekawość świata dźwięków i otwartość postawy twórczej potwierdzone wyróżnieniem na Kursach Muzyki Nowej w Darmstadt.
Agnieszka Budzińska-Bennett
Za konsekwencję w odkrywaniu muzyki średniowiecznej, rzetelność w docieraniu do jej artystycznej istoty, wnikliwość w poznawaniu jej historyczno-kulturowych kontekstów i radość w dzieleniu się jej pięknem.
TWOgether Duo
Za bardzo dojrzałe i wyraziste interpretacje współczesnego repertuaru. Za odwagę, ryzyko i konsekwencję. Za budowanie repertuaru. Za koncertowe kreacje, pobudzanie naszej wyobraźni i siłę przekonywania.
Teatr:
Michał Borczuch
Za wrażliwość, która pozwala mu stwarzać teatralne światy niezwykłe, nieoczywiste, zaskakujące, ale zawsze bardzo osobiste, a także za unikatową metodę pracy z aktorem, która owocuje kreacjami na granicy błazeństwa i dotkliwego obnażenia.
Mirek Kaczmarek
Za uprawianie zaawansowanej sztuki widzenia i myślenia za pomocą przestrzeni i obrazów teatralnych, za zmysł materialności i nierealności sceny. Za to, że łączy imponującą wyobraźnię plastyczną ze znakomitym wyczuciem potrzeb sceny.
Iwan Wyrypajew
Za przypominanie polskiemu teatrowi, że sztuka sceniczna może również być poezją. Za to, że wierzy - wbrew modom - w siłę opowieści i żelazną konstrukcję tekstu, i umie wydobyć nowy ton z aktora, eksperymentując z jego scenicznym „ja".
Sztuki Wizualne:
Katarzyna Krakowiak
Za przypominanie nam wszystkim, że zmysł słuchu jest równoważny zmysłowi wzroku. Ze szczególnym uwzględnieniem realizacji na tegorocznym Biennale Architektury w Wenecji.
Radek Szlaga
Za umiejętną, inteligentną i bardzo dojrzałą zabawę malarstwem, pokazującą zarazem, że wątek ludyczny nie musi tłumić przekazu edukacyjnego. Za twórczość wciągającą widza w labirynt motywów, alegorii i narracji.
Julita Wójcik
Za kreatywność, kryjącą się zarówno w prostych czynnościach, jak i w kontaktach międzyludzkich. Za konsekwentne udowadnianie, że życie może być sztuką, i za niezrażanie się atakami.
{jumi [*7]}
