Mówiąc o polskiej kulturze, mamy z reguły na myśli tzw. kulturę wysoką. Szopen i Penderecki, Matejko i Olbiński, wszystkie dzieła i artyści, z których możemy być dumni na użytek wewnętrzny i zewnętrzny. Jakże wdzięczna to ścieżka promocji naszego kraju. Jednak w szerokim pojęciu kultury mieści się również to, co bardziej przyziemne, ale bynajmniej przez tę przyziemność wcale nie mniej atrakcyjne. To nasze narodowe tradycje, dziedzictwo obyczajów. Także kultura stołu. Mam wrażenie, że zbyt mało doceniamy jej promocyjną siłę.

„Teraz Polska” nie jest nową partią ani wyborczym hasłem, tylko nazwą godła promocyjnego i fundacji, która godło przyznaje. Jej sposób działania pokazuje, jak Polska teraz może się promować w świecie.

Promocja Polski i polskiej gospodarki w świecie to – jak pisałem parokrotnie – coś, co dotyczy wszystkie rządy po 1989 roku. I niestety nie ma tu powodów do dumy. W tym obszarze przez wiele lat, mimo wielu prób, nie dorobiliśmy się nawet spójnej koncepcji, nie mówiąc o namacalnych efektach. W minionym tygodniu najzupełniej przypadkowo zbiegło się ogłoszenie dwóch informacji: wyników badań na temat promocji Polski, przeprowadzonych wśród przedsiębiorców i nieoficjalnych doniesień z raportu NIK. Obie potwierdzają, że dobrze nie jest.

Trwa XXVI edycja Konkursu „Teraz Polska", podczas której zostaną wyróżnione produkty i usługi o najlepszych walorach jakościowych, technologicznych i użytkowych. Tegoroczna edycja Konkursu zostanie przeprowadzona przez Fundację Polskiego Godła Promocyjnego w trzech kategoriach: dla produktów i usług, dla gmin oraz dla przedsięwzięć innowacyjnych. Przyjmowanie wniosków konkursowych potrwa do 22 stycznia.