W centrum Wieliczki, vis a vis barokowego kościoła św. Klemensa, stoi jedna z najstarszych w mieście i najrozleglejsza poza kopalnią soli budowla, a ściślej cały ich zespół: Zamek Żupny.

Wieliczka, współcześnie niemal przedmieście Krakowa, kojarzy się przede wszystkim ze sławną kopalnią soli, wpisaną w 1978 roku, wraz z 12 innymi obiektami na świecie, w tym dwoma w Polsce (obok Krakowa) i jednym z trzech z Europy, na tworzoną właśnie przez UNESCO Listę Światowego Dziedzictwa Ludzkości. W rzeczywistości zabytków i turystycznych atrakcji jest w tym, niespełna 24-tysięcznym mieście, o wiele więcej.

W kopalni głębinowej "KŁODAWA" S.A. eksploatowane poziomy wydobywcze to 600 i 750 m pod powierzchnią ziemi. Sól kłodawska o barwie białej lub różowej, powstałej w okresie cechsztyńskim (tj. ponad 200 mln lat wstecz) z odparowania mórz i oceanów ma zastosowanie jako sól kuchenna, sól dla przemysłu spożywczego, dla rolnictwa, dla przemysłu chemicznego lub w drogownictwie. Mikroelementy w niej zawarte prof Julian Aleksandrowicz nazywał biopierwiastkami, a nawet "pierwiastkami życia". Błyszczącym w słońcu, lekko różowym bryłom trudno odmówić piękna.

Kopalnia Soli w Bochni została wpisana na listę UNESCO w niedzielę 23 czerwca. Bochnia razem z wielickim zamkiem żupnym trafiła na listę jako rozszerzenie już istniejącego wpisu Kopalni Soli Wieliczka.