Coraz silniej w polskiej debacie publicznej obecna jest kwestia demografii. Mówi się o niej najczęściej w kontekście zapaści demograficznej.

Demograficzna katastrofa jest polską perspektywą. Jak jej zapobiec? Najprostszym rozwiązaniem, wydaje się, szybkie pozyskanie ludności z zewnątrz, które uzupełni niedobory populacyjne.

Mamy problem z demografią - tu wszyscy się zgadzają. Program Rodzina 500 + nawet jak przyniesie efekty, to te efekty czyli nowe dzieci wejdą na rynek pracy za 18-25 lat. Do tego czasu będą miłym ale jednak obciążeniem dla budżetu, podobnie jak coraz liczniejsi emeryci, których też szanujemy. Znaczy to, że osobnik pracujący będzie ze swoich podatków zasilał jeszcze większą liczbę niepracujących a więc podatki wzrosną lub świadczenia zmaleją.

Od 1989 roku w Polsce ubyło ponad 4 mln dzieci. W tej chwili w naszym kraju żyje niecałe 7 mln dzieci i liczba ta ciągle maleje.

W Polsce szybko rośnie liczba najstarszych osób - powyżej 80. roku życia. Z prognoz demograficznych wynika, że do 2030 r. ich liczba wzrośnie z obecnych niemal 1,5 mln do ok. 2,2 mln osób. Od lat 50. ub. wieku populacja osób w sędziwym wieku wzrosła w Polsce aż ośmiokrotnie.

Ponad 5,6 miliona obywateli z 10 krajów Europy Środkowo-Wschodniej należących do Wspólnoty przebywa na emigracji zarobkowej na rynkach starej Unii. Ponad 30 proc. z nich (1,8 mln) to Polacy – wynika z raportu przygotowanego przez CEED Institute.

W pierwszym półroczu urodziło się o 20 tys. mniej Polaków, niż zmarło - tak źle nie było od 1945 roku. Pewne zmiany demograficzne są nieodwracalne.